گوریل‌های آوازه‌خوان

زیگزاگ– شناسنامه گوریل‌ها: استوارت «2D» پوت: متولد (کراولی، بریتانیا) – ووکال، کی‌برد / مُرداک نیکالس: متولد (استوک آن ترنت، بریتانیا) – گیتار باس / راسل هابز: متولد (نیویورک، نیویورک) – درام / نودل: متولد (اوزاکا، ژاپن) – گیتار، ووکال پشتیبان

دو فیلم با یک بلیت
چهار گوریل ساز می‌زنند، آواز می‌خوانند و انبوهی از جمعیت طرفدارشان بالا و پایین می‌پرند و جیغ می‌کشند. «گوریل‌ها» یا Gorillaz یک گروه موسیقی مجازی است که با شخصیت‌های کارتونی خود طرفداران بیشماری در سرتاسر دنیا دارد. داستان پیدایش این گروه دو روایت دارد؛ یک ماجرای داستانی و مجازی درباره تشکیل گروه و یک ماجرای واقعی از پیدایش و شکل‌گیری ایده آن.

ما چگونه ما شدیم؟
ماجرای گروه «گوریل‌ها» با یک تصادف فاجعه‌بار آغاز می‌شود. مرداک (Murdoc) که در فکر راه‌اندازی یک گروه موسیقی است، پیش از آنکه موفق شود به این هدف دست یابد با خودروی خود به شدت با استورات پوت برخورد می‌کند. استوارت به حال اغما فرو می‌رود و به زندگی نباتی دچار می‌شود. مردمک چشم راستش هم به دلیل خون‌گرفتگی، سیاه می‌شود.
مرداک دستگیر می‌شود و به عنوان مجازات، ناگزیر است از استوارت نگهداری کند. اما او چندان این وظیفه را جدی نمی‌گیرد تا جایی که یک بار دیگر باز هم هنگام رانندگی به استوارت آسیب می‌رساند. این بار، مرداک در حالی که استوارت در خودرویش نشسته است، برای خودنمایی جلوی یک دختر در پارکینگ فروشگاه، ترمزدستی را می‌کشد و دوردرجا می‌زند؛ این بار هم ضربه شدیدی به سر استوارت وارد می‌شود و مردمک چشم دیگرش هم بر اثر خون‌گرفتگی سیاه می‌شود. اما در عوض از حالت اغما و زندگی نباتی بیرون می‌آید. از اینجا به بعد، مرداک به کنایه از دو نشانه کبودی که بر صورت استوارت نشسته و یادگار این آسیب‌دیدگی‌هاست، او را 2D می‌نامد که مخفف 2Dents است.

2D به عنوان خواننده و نوازنده کیبورد با مرداک همراه می‌شود. عضو سوم گروه کسی نیست جز راسل هابز (Russel Hobbs) که درنوجوانی جن زده شده و چهار سال هم به حالت اغما فرو رفته است. او که عقیده دارد نجات روحش را مدیون موسیقی «هیپ هاپ» است، به همراه خانواده‌اش از نیویورک به لندن مهاجرت کرده است و اینجاست که با سایر اعضای «گوریل ها» آشنا می شود و در گروه آنها درام می نوازد.
برای جذب آخرین عضو گروه، آگهی استخدامی در روزنامه چاپ می‌شود تا از یک گیتاریست دعوت به همکاری شود. نودل (Noodle) کم سن و سال از درون یک بسته پستی که از ژاپن رسیده، بیرون می‌آید و گروه کامل می‌شود. اعضای گروه، در یک استودیوی مجازی به اسم کونگ (Kong) که بالای تپه وسط یک قبرستان در حومه لندن است، شروع به ضبط آهنگ‌هایشان می‌کنند اما به علت بسته شدن اجباری استودیو به آمریکا می روند و آهنگ‌هایشان را پخش می‌کنند. البته گوریل‌ها فقط همین چهار نفر نیستند. در کارتون‌های این گروه می‌بینیم که شخصیت‌های دیگری هم به آنها کم و اضافه می‌شوند؛ مثل «پائولا کراکر» که دوست‌دختر سابق 2D و گیتاریست است و ماجراهای جالبی با اعضای دیگر دارد، یا روح یکی از همشاگردی های راسل که مدتی جسم او را تسخیر کرده بود و حال به شکل یک روح رپ خوان ظاهر می شود.

داستان راستان
این گروه مجازی و همه ماجراهای دوروبر آن، حاصل خلاقیت ذهنی دو هنرمند انگلیسی است؛ دیمن آلبارن (Damon Albarn) که خواننده پاپ است و جیمی هیولت (Jamie Hewlett) که در خلق مجموعه کامیک استریپ «دختر تانکی» نقش داشته است. دیمن که در دهه نود به عنوان ترانه‌سرا و خواننده گروه راک «بلر» Blur موفقیت‌های زیادی را به دست آورده بود، در سال ۱۹۹۹ این پروژه را به عنوان یک کار جانبی شروع کرد و در سال ۲۰۰۱ با انتشار آلبومی به نام «گوریل‌ها» یا Gorillaz که بیش از شش میلیون نسخه به فروش رفت، توجه عمومی را به سوی خود جلب کرد.
هر آلبوم بنا بر تعداد نسخه‌های فروخته شده به صورت‌های صوتی و تصویری و بنا بر معیارهای خاص هر کشور، یکی از این رتبه ها را از آن خود می‌کند. آلبوم بعدی این گروه با نام «روزهای اهریمنی» یا Demon Days در ایالات متحده رتبه «دو پلاتینیوم» (به نشانه فروش دو میلیون نسخه) و در بریتانیا رتبه «پنج پلاتینیوم» (به نشانه فروش یک و نیم میلیون نسخه) به دست آورد. این آلبوم همچنین نامزد پنج جایزه «گرمی» و برنده یکی از آنها در سال ۲۰۰۶ شد.

رنگین‌کمان سبک
درباره این که سبک کار این گروه دقیقاً چیست، نمی‌توان نظر خاصی داد. این گروه را به راحتی می‌توان در دسته «آلترناتیوها» قرار داد و تقریباً بیشترین تمرکز آنها روی هیپ‌هاپ است با این حال سبک‌های رپ، پانک، اسکا و حتی متال هم در کارهایشان دیده می‌شود. این که چه کسانی در این گروه نوازنده‌اند و چه کسانی آهنگساز و کدام‌ها خواننده، به طور دقیق مشخص نیست. گوریلاز گروهی است که نوازنده‌های میهمان از گروه‌های دیگر موسیقی و حتی هنرپیشگان هم آنها را همراهی می‌کنند. صدای ساز و آواز این نوازنده‌ها و خواننده‌ها فقط روی تصاویر شخصیت‌های خیالی گروه شنیده می‌شود و به همین دلیل هویت واقعی آنها پنهان و نامشخص باقی می‌ماند. نحوه برگزاری کنسرت‌های این گروه هم جالب است. نوازنده‌های این گروه در طول اجرای کنسرت، پشت یک پرده بزرگ مشغول می‌شوند و همزمان ویدئو‌های آهنگ‌ها و تصاویر اعضای خیالی «گوریل ها» از طریق نمایشگرهای عظیم پخش می‌شود. گوریل‌ها برای نخستین بار در مراسم اعطای جوایز ام‌ت‌وی اروپا این شیوه اجرا را آزمودند و در مراسم اعطای جوایز «گرمی» (معادل اسکار موسیقی) ۲۰۰۶ به همراه مدونا این شیوه خاص را تکرار کردند.

سایتی برای تمام فصول
سایت رسمی گروه، یک شبیه‌سازی مجازی از «استودیو کونگ» و خانه اعضای گروه است. بازدیدکنندگان می‌توانند در زندگی خصوصی اعضا سرک بکشند و محیط پیرامون آنها را از اتاق خواب تا حمام وارسی کنند. در هر یک از اتاق‌ها بازی‌ها و سرگرمی‌هایی به عنوان جایزه گذاشته شده است. مثلاً در اتاق نشیمن یک ماشین ترکیب موسیقی و در کافه‌تریا یک صندوق پست صوتی قرار گرفته است.

جایزه از همه رنگ
این گروه که به خاطر فروش شش میلیون نسخه‌ای آلبوم نخست خود عنوان «بهترین گروه مجازی» را از طرف کتاب «رکوردهای گینس» دریافت کرده بود، به تدریج توانست جوایز دیگری را کسب کند که از میان آنها می‌توان به جایزه بریتس (Brits)، چند جایزه ام‌تی‌وی (MTV) و گرمی (Grammy) اشاره کرد. اما شاید از همه مهم‌تر جایزه «وبی» (جایزه‌ای معادل اسکار در وب) برای بهترین هنرمند سال است که در سال ۲۰۰۶ به این گروه، به عنوان بهترین گروه مجازی موسیقی در جهان و پیشگام در ترکیب موسیقی و انیمیشن اعطا شده است.

بالاتر از طلا
تقدیرنامه فروش آلبوم به سه رده تقسیم می‌شود: طلا، پلاتینیوم و الماس که در بعضی کشورها نقره هم در این تقسیم‌بندی گنجانده می‌شود. منبع