هفته‌نامه چلچراغ– این یک مطلب آموزشی است! به عبارت ساده‌تر قرار است بعد از خواندن این مطلب، کاربرد یکی از ابزارهای واقعاً به درد بخور گوگل را یاد بگیرید. اما قبل از هر چیز لازم است تا چند مفهوم را برایتان توضیح بدهم.
فید یا خوراک چیست؟
منظور من از چیزی به نام Feed یا خوراک، همان دکمه‌های اغلب نارنجی‌ای است که با rss یا xml در سایت‌ها یا وبلاگ‌ها می‌بینید. حالا سؤال این است که این خوراکی به چه دردی می‌خورد.
سایت‌ها اعم از وبسایت یا وبلاگ، طراحی‌های گرافیکی متنوعی دارند. طبیعی است که بنابر نیاز هر یک چیدمان متناسب با کاربردشان را دارند. یک فید یا خوراک در واقع یک خروجی استاندارد از سایت است که فقط از کانتنت یا محتوا تشکیل شده است. به عبارت ساده‌تر اینجا تنها محتوا (نوشته‌ها و عکس‌ها یا صدا و تصویر) هستند که مهمند و در این فایل خروجی نگاه داشته می‌شوند. این فایل در واقع یک لینک است که با به‌روزرسانی سایت، تازه می‌شود. باز برمی‌گردیم سر سؤال اصلی. این خروجی به چه درد می‌خورد.
فرض کنید سایتی یک خروجی فید تولید کند. حالا شما به جای آن‌که هر بار مجبور باشید به سایت مورد نظر سر بزنید تا اخبار جدیدش را بخوانید، کافی است از یک فیدخوان (Feed Reader) استفاده کنید.
مواد لازم: یک عدد فیدخوان و تعداد زیادی آدرس فید سایت‌های مختلف.
کدام فیدخوان را انتخاب کنم؟
فیدخوان‌ها انواع و اقسام دارند. یک نوعش نرم‌افزارهای فیدخوانی هستند که باید دانلود کرده و روی کامپیوترتان نصب کنید. نوع دیگر سایت‌هایی هستند که وظیفه خواندن فیدها را بر عهده می‌گیرند. حالا اگر می‌خواهید بدانید کدام فیدخوان بهتر است بدون تردید به شما می‌گویم که «گوگل ریدر» بهترین فیدخوانی است که می‌شناسم.
گوگل‌ریدر کجاست؟ همین‌جا. همین بغل گوشتان
چطوری به گوگل‌ریدرم خوراک بدهم؟
برای استفاده از این فیدخوان باید یک اکانت گوگل داشته باشید. در واقع اگر شما کاربر یکی از زیرمجموعه‌های گوگل باشید (مثلاً جی‌میل)، در واقع اکانت مورد نظر را دارید پس می‌توانید با همان کلمه کاربری و کلمه عبور وارد گوگل‌ریدرتان شوید.
حالا که وارد شدید یک صفحه دارید که یک منو در سمت چپ دارد. به طور پیش‌فرض فید یک سری از سایت‌های معروف در دسته‌بندی‌های مشخص چون خبر، عکس، تکنولوژی، سرگرمی و غیره در گوگل‌ریدرتان موجود است. حالا کافی است فید وبلاگ یا سایتی را که دوست دارید پیدا و به این مجموعه اضافه کنید.
آدرس فید دلخواهم کجاست؟
به سایت یا وبلاگ مورد نظر بروید. یک چرخی در سایت بزنید. معمولاً یک دکمه نارنجی در صفحه موجود است که رویش نوشته شده xml یا rss. این دکمه گاهی هم مربعی نارنجی است که یک نقطه و دو خط منحنی در آن وجود دارند. گاهی هم تنها لینکی است با عنوان xml یا rss. حالا اگر روی این دکمه‌ها یا لینک‌ها کلیک کنید معمولاً به صفحه‌ای می‌روید که همان خروجی ساده محتوا را شامل می‌شود. آدرس فید، همان آدرس بالای صفحه است. بعضی وقت‌ها هم وقتی روی این دکمه‌ها کلیک کردید به صفحه جدیدی وارد می‌شوید که آدرس فید بخش‌های مختلف را به طور جدا به شما معرفی می‌کند. برای مثال وقتی وارد صفحه rss سایت بی‌بی‌سی می‌روید، آدرس فیدها به تفکیک موضوعات سیاسی، ورزشی و… مشخص شده است. حالا این آدرس‌ها را در گوگل ریدر و در بخش Add subscription اضافه کنید. می‌توانید فیدهایتان را دسته‌بندی و مثلاً فید وبلاگ‌های آی‌تی را از هنری تفکیک کنید.
به این طریق تمام سایت‌های مورد علاقه‌تان در گوگل‌ریدر مشاهده می‌شود. هر سایتی که خروجی داشته باشد، می‌تواند در این لیست جا داشته باشد حتی اگر در حالت عادی دسترسی به آن ممکن نباشد.
شادی‌هایتان را قسمت کنید
اگر شما اکانت جی‌میل دارید، احتمالاً دوستانی را هم در قسمت مسنجر گوگل «اد» کرده‌اید. حالا اگر این دوستان جی‌میلی هم از گوگل‌ریدر استفاده می‌کنند، در ستون سمت چپ فیدخوان گوگل حصور دارند. هنگام مطالعه محتوای سایت‌ها از گوگل‌ریدر، اگر از مطلبی خوشتان آمد می‌توانید با کلیک روی Share آن را برای دیگران به اشتراک بگذارید. اگر دوستانتان هم به همین ترتیب عمل کنند، هر بار که وارد گوگل‌ریدر می‌شوید جلوی آی‌دی دوستتان تعداد مطالب توصیه‌شده او مشخص است که با کلیک روی آن می‌توانید آنها را بخوانید. به این ترتیب شما با سایت‌ها و وبلاگ‌های جدیدی هم آشنا خواهید شد.
این روزها سایت‌ها سعی می‌کنند تا هر چه بیشتر به این ساتانداردها نزدیک شوند. با این کار خوانندگان بیشتری را جذب خواهند کرد. خروجی فید تنها به سایت‌های با محتوای متنی منحصر نمی‌شود. فتوبلاگ‌ها (با محتوای عکس)، پادکست‌ها (با محتوای صدا) و ویدئوسایت‌هایی چون یوتیوب (با محتوای ویدئو) هم خروجی استاندارد فید را تولید می‌کنند و می‌توان آنها را هم به فیدخوان اضافه کرد.
خروجی‌های فید کاربردهای دیگری هم دارند. شما می‌توانید آن را به سایت‌هایی چون Bloglet و FeedBlitz اضافه کنید تا هر بار که سایت مورد علاقه‌تان (حتی اگر در دسترس نباشد) به روز می‌شود، محتوایش را برایتان ایمیل کنند.
این هم یکی از خواص وب ۲ است. بجنبید تا از آن عقب نمانید. کافی است یک‌بار امتحانش کنید تا برای همیشه مشتریش شوید.
آخر از همه یادتان نرود Feed (خوراک یا خبرمایه عصیان) را در گوگل ریدر اضافه کنید.
در همین زمینه:
– وبلاگ رسمی گوگل ریدر
خدا عمرت بده ننه! هر وقت یکی می‌گفت تو گوگل ریدر نمی‌بینم وبلاگتو فکر می‌کردم بهم فحش بد می‌ده. یا فکر می‌کردم آر اس آس یه چیزی تو مایه‌های حزب نازی آلمانه. با خوندن نوشته‌ت یه خورده حالیم شد.
اما چه‌طوری می‌تونم برای وبلاگم از همینا درست کنم؟ همه می‌گن وبلاگم فیدش خرابه… تو بلدی؟
اتفاقاً این تو نرم‌افزار بیت‌تورنت هست… ولی من هر کاری کردم دقیق نتونستم بفهمم. می‌تونی یه لطفی بکنی. هم از بیت‌تورنت بگی هم از آر اس اس فیدش؟ ممنون.