کتابهای زیادی درباره آداب اجتماعی نوشته شده. این که چطور میتوان با دیگران به طرز شایستهای رفتار کرد. شاید من چیز زیادی درباره اونها ندونم اما توی شبکههای اجتماعی بعضی از آدابندانیها باعث میشه که یک چیزهایی بره روی اعصابم و حسابی اذیتم کنه. این درد مشترک خیلیهاست و بعضیهاش جداً به یه معضل تبدیل شده. حداقل کاری که میتونم بکنم اینه که اونها رو این پایین فهرست کنم و طبیعتاً درخواست کنم که نکن آقا جان، نکن خانوم عزیز… القصه:
– ببین دوست گلم. میدونم که من هم از نظر تو خیلی گلم. اما عاجزانه درخواست میکنم من رو همراه صد و بیست چهار هزار دوست و آشنا روی اون سبد گل گلایل بنفش تگ نکن. تصور کن اگه بقیه رفقا بخوان من رو روی عکسهایی از تهدیگ ماکارونی دیشبشون و دیزی قهوهخونه نصرت خان و آنتن ماهواره خونه مامانبزرگ دوستدخترشون تگ کنن و بعدش هم همه رفقا بخوان زیرش هی کامنت بذارن، چه عصمتی از خاندان آدم به باد میره.
– طبیعیه که اگه من بخوام عضو گروه «حمایت از گربههای بیخانمان مقیم مرکز» بشم، میرم و گروهش رو روی فیسبوک پیدا میکنم و با یک لایک ساده، عضوش میشم. بنابراین اگر شما مؤسس یا عضو گروه «من سر قلنبه نون بربری رو خیلی دوس دارم» در فیسبوک هستین یا به فکر تأسیس گروه «حامیان مداحی حاج میلاد احرامپوش در استخر آقایان»، من به عنوان کسی که هیچ علاقمندی به این مسائل ندارم، چطور باید ازتون درخواست کنم که من رو به زور عضو گروهتون نکنین؟ عصمت چیزی نیست که فقط با تگ کردن روی عکس بر باد بره. میدونین که خیلی چیزای ساده میتونه فیلان…
– مورد بالا درباره گروه رو میتونین به یادداشتهای گودری و ویدئو هم تعمیم بدین. چرا که در دنیا به تعداد انسانها راه برای بر باد دادن عصمت آنها وجود دارد.
– شما بازیهای فیسبوکی رو دوست دارین. کلی با فارمویل و مافیا حال میکنین. بیاین با هم رو راست باشیم. برای این که امتیازتون رو بالا ببرین باید همسایه و دوست و رفیق و همکار داشته باشین. بنابراین فهرست دوستانتون رو باز میکنین و فلهای همهشون رو به بازی دعوت میکنین. بیخیال… لازمه باز هم درباره عصمت حرف بزنم؟
– شما شبیه کدوم بازیگر سریال قهوه تلخ هستین؟ سنگ ماه شما چیه؟ چقدر سکسی هستین؟ چند درصد گیلانی هستین؟ واقعاً اگه عقیده دارید که این کوئیزها جواب درست رو بهتون میده، اشکال نداره اما از وقتی که یه کوئیز دیدم که قرار بود مشخص کنه که شبیه کدوم یکی از مجریان بیبیسی فارسی هستم و من رو شبیه فرناز معرفی کرد، کلاً ایمان خودم رو به کوئیز فیسبوکی از دست دادم و مرتد شدم. پس ارسال کوئیز به عنوان پیشنهاد، همچنان حساسترین نقاط عصمتم رو مورد توجه قرار میده و من هم که به شدت ناموسپرست!
– اپلیکیشنهای فیسبوکی هم برای من حکم ادویهجاتی رو دارن که ریخته باشین روی بشقاب خالی بدون این که هیچ غذایی برای خوردن موجود باشه. سر جدتون بیعصمتمون نکنین.
آقا جان این خطوط رو ده بیست خط دیگه میتونم ادامه بدم اما عصمتم دیگه خیلی جریحهدار میشه تا ای-تیکت بعدی مراقب عصمتتون باشید.
کاملاً منطقی نوشتی آدم به خیلی چیزها علاقهای نداره میبینه دعوت شده یا تگ کردن. دیگه به تازگی گروپ را افتاده که مثل اینکه دیگه اجازهای نیست همینطوری عضوت میکنن. مرسی از مطلبت
به جز بحثت دربارهی تگ کردن در عکسهای بیربط که بحثی منطقی بود/ کل متن به نظرم لوس و هول هولکی آمد/.
چه طور به این مسائل شیرین علاقهمند نیستی؟ یه سری از دوستان رو بفرستم علاقهمندت کنن پس :)))
نیما: کافیه تو رو به عنوان علاقمند دوآتیشه ببینم تا بدم بیاد :))
خیلی ممنون بابت معرفی گروپ «من سر قلنبه …»
پ ن: منم معروف شدم! :دی
نیما جان اصلا ای چی ترا گم.
تی رفیقان حذف کون ده کلا تی خیال راحاته به برابر
ده انقدر چرا سخت بیگیفتی آخه گول برار
با تگ کودن من تی امرا موافقم ولی باقی تی صحبتان ده خیلی خیلی سخت گیری
یکی هم من میخواستم اضافه کنم: وقتی کسی شما را نمیشناسد و برایش درخواست دوستی میفرستید، حداقل در یک جمله بنویسید که چرا اد میکنید یا از کجا میشناسید.
البته این توصیه به خودم هم هست. من خودم تو را در فیسبوک اد کردم و پیامی هم نفرستادم :))))
برای کسانی که کلاً لیست دوستان بلندبالایی در فیسبوک ندارند این کوئیزها و بازیها و… شده اسباب سرگرمی و حتی پرکردن دیوار.
اما اگه ذرهای خودمون رو جای این بنده خدا نیما بذاریم، میفهمیم که چقدر درخواست رو فقط باید رد کنه.
خب وقت و زمان هم برای خیلیها علف خرس نیست هر چند برای اکثریت این گونه است.
نه که فکر کنید من لیست دوستان بلندبالا دارم. نه ولی واقعاً بعضی از علاقهمندیهای خودم رو نمیتونم همینجوری برای کسانی که نمیدونم باهام موافقند یا نه هم بفرستم.
علاقههامون رو واسه خودمون نگه داریم و حساب شده به دیگران پیشنهاد بدیم.
جانا سخن از زبان ما میگویی…
خیلی مهمه واقعا چرا کسی براش یه کتاب نمینویسه؟!
این برای تو خیلی صادقه چون کلا خیلی آدم تو پیجت هست ولی دو تا راه داشتی یا اینکه از روز اول نباید کلا کسی رو اد میکردی یا اینکه الانم بسوزی و بسازی درد تو نیست همه دارنش البته برای ما که اسم و رسمی نداریم راحتتره و در واقع نکته منفی شناخته شدنه! کلی خندیدم به عصمت!
“تا ای-تیکت بعدی مراقب عصمتتون باشید.”
دهنت سرویس نیما!
خیلی به جا بود نیما جان