بله اختراع زاییده احتیاج است. یعنی اگر قرار باشه فیلم سینمایی رو سه‌بعدی بشه دید، انواع و اقسام عینک سه‌بعدی اختراع می‌شه. اما قرار نیست کار به همین جا ختم بشه. اگه قرار باشه یکی دوست نداشته باشه فیلم سه‌بعدی نگاه کنه اما بهش فیلم سه‌بعدی بدن، اون وقت همه چیز رو دوتایی می‌بینه. مثلاً وقتی که یه فیلم انیمیشن سه‌بعدی اکران می‌شه و یکی به خاطر سردرد و سرگیجه دوست نداره عینک سه‌بعدی بزنه و فیلم رو تری‌دی ببینه. ترجیح می‌ده دوبعدی اون فیلم رو تماشا کنه. در چنین مواقعی باز هم این ضرب‌المثل معنا پیدا می‌کنه.
عینک سه‌بعدی دو تا شیشه داره که هر کدومش یه در میون تصاویر دوگانه رو مسدود می‌کنن. یعنی شیشه چپ یه تصویر رو می‌گیره که برای چشم چپ گرفته‌شده و این تصویر رو شیشه راست نمی‌گیره و برعکس. این طوری حس سه‌بعدی بودن به مغز القا می‌شه.
هر دو شیشه این عینک دوبعدی کلاً جلوی یکی از این دو تصویر رو بلاک می‌کنه و در نهایت مغز حس فیلم دوبعدی رو خواهد داشت.
بدون دیدگاه! نخستین کسی باشید که دیدگاهی می‌نویسد.