برداشتن خاصیت شبکه اجتماعی از گوگل‌ریدر نخستین ضربه‌ای بود که گوگل به این سرویس زد و آن را به اصطلاح ناک‌داون کرد. خبری که این روزها همه جا می‌چرخد، یعنی خاموش کردن گوگل‌ریدر ضربه نهایی بر پیکره آن خواهد بود و این بار ناک‌اوتی بود که کار یکی از محبوب‌ترین سامانه‌های خبرمایه‌خوان (Feed Reader) را یکسره کرد. در ده پانزده سال اخیر شیوه مطالعه اخبار و پیگیری مداوم یک سایت بارها دستخوش تغییر شده است. پیشتر تنها از راه سر زدن مستقیم به یک سایت یا وبلاگ می‌شد متوجه شد یک وبلاگ یا سایت به‌روز شده است. پس از آن بود که پینگ شدن لینک‌ها و در واقع روش‌های آگاهی‌دهنده (Notification) کار را کمی ساده‌تر کرد. بلاگ‌چرخان (Blog rolling) را قدیمی‌ترهای وبلاگستان خوب به خاطر دارند که شامل فهرستی از وبلاگ‌ها در ستون‌های کناری هر سایت یا وبلاگ بود که با به‌روزرسانی هر یک از اعضای آن فهرست، تازه می‌شد و کاربران را متوجه می‌ساخت که مثلا وبلاگ عصیان با مطلب تازه‌ای به‌روز شده است. اما با همه‌گیر شدن استفاده از خبرمایه (Feed) و خبرمایه‌خوان‌هایی چون گوگل‌ریدر که در بین کاربران ایرانی به گودر شهرت داشت، این روش‌ها کم‌کم به فراموشی سپرده شدند. نمی‌خواهم از محبوبیت این سرویس گوگل بیشتر بگویم. تنها به این بسنده می‌کنم که امکان همخوانسازی (Sharing) آن باعث می‌شد که کاربرانش وبلاگ‌ها و نوشته‌هایی را که تا پیش از این در انبوه مطالب دیگر گم می‌شد، راحت‌تر بیابند و پیگیری کنند. با حذف این امکان توسط گوگل، أن هم به خاطر تمرکز روی سرویس دیگرش یعنی گوگل‌پلاس (Google Plus) موجی از اعتراض‌ها برخواست. اعتراض‌هایی که به هیچ‌وجه مورد توجه این شرکت قرار نگرفت. کارزارهای اینترنتی و جمع‌آوری امضاء و حتی حمله‌های گروهی به صفحات شخصی مدیران گوگل هم کار به جایی نبرد. 
بعید می‌دانم گوگل این بار هم توجهی به کارزارهای اینترنتی و اعتراض‌ها و امضا جمع‌کردن‌ها داشته باشد. تجربه نشان داده سامانه‌ها جایگزین هم نمی‌توانند همه کاربران سابق را یک جا گرد هم بیاورند. از سوی دیگر رفتار کاربران برای مطالعه اخبار در کشورهای مختلف، متفاوت شده است. بسیاری گوشی‌های همراه و دستگاه‌های همراه دیگری چون تبلت‌ها را به کار می‌گیرند. این دستگاه‌ها در کشورهای توسعه‌یافته به خاطر سرعت بالای اینترنت و دسترسی بیشتر کاربران به انواع اینترنت بی‌سیم کاربرد بیشتری دارند. اپلیکیشن‌های کاربردی و نسخه‌های مخصوص همراه هم به همین علت است که در این کشورها بیشتر به کار می‌روند. کاربران این کشورها کمتر با مشکل فیلترینگ مواجهند. به عبارت دیگر خبرمایه‌خوان‌ها کاربردی برای مطالعه اخبار فیلترشده ندارند. این درست برعکس کاربرد گوگل‌ریدر در کشوری مانند ایران است. کاربردی که به علت غیرتجاری بودن آن به هیچ وجه مورد توجه شرکتی چون گوگل نیست. گوگل در شرایط فعلی نمی‌تواند از کشوری چون ایران پولی در بیاورد بنابراین مشکلات کاربران این کشورها چندان مورد توجه شرکت‌هایی این‌چنین نیست. پس از حذف امکانات شبکه اجتماعی گوگل‌ریدر چه اتفاقی افتاد؟ با وجود حذف این کاربرد مهم باز هم کاربران با افزودن خبرمایه‌های وب‌سایت‌ها و وبلاگ‌ها به گوگل‌ریدر خود محتوایی را که فیلتر شده بود، مطالعه می‌کردند. اما کاربران گودر چه شدند؟ به گوگل‌پلاس رفتند؟ باید گفت که بخش بزرگی از کاربران گودر به توییتر پیوستند. به عبارت دیگر گوگل با این سیاست خود کاربران گودری خود را نتوانست به زور جذب گوگل‌پلاس خود کند و بخش بزرگی از آنها را از دست داد و دودستی تقدیم توییتر کرد. اما گوگل‌پلاس هرگز نتوانست آن دسته از کاربران که از گوگل‌ریدر برای مطالعه اخبار استفاده می‌کردند، راضی کند. آنها همچنان گوگل‌ریدر را ساده‌ترین راه برای دسترسی به محتوای فیلترشده توسط دولت‌ها می‌دانستند بنابراین به استفاده از آن ادامه دادند. 
چرا گوگل‌پلاس جایگزیم مناسبی برای گودر نیست؟
* گوگل‌پلاس هرگز نمی‌تواند کاربرد گوگل‌ریدر را داشته باشد. هرگز برای خواندن متن کامل اخبار مناسب نیست. همخوانسازی مطالب در گوگل‌پلاس تنها بخش کوچکی از محتوا را همراه می‌آورد و اگر کاربران به صورت دستی تمام متن را در آن کپی نکنند، نمی‌توان کل اخبار را دید.
* یک خبرمایه (Feed) به طور خودکار به گوگل‌پلاس تزریق نمی‌شود بنابراین محتوایی که هر کاربر می‌بیند منبع‌محور نیست بلکه کاربرمحور است یعنی هر کاربر باید دانه دانه نوشته‌ها را وارد کند که کاری طاقت‌فرساست و بیشتر افراد عطایش را به لقایش می‌بخشند. بنابراین من به عنوان یک کاربر از گوگل‌پلاس برای کشف محتوا کمتر استفاده می‌کنم و بیشتر به دنبال این هستم که محتوایی را تولید کرده‌ام و جالب می‌دانم، برای حلقه خود همخوان کنم.
* کاربران گوگل‌پلاس مشترک خبرمایه یک سایت نیستند بلکه مشترک افرادند در حالی که در گوگل‌ریدر این امکان بود که هم مشترک افراد باشیم و هم مشترک منابع. در گوگل‌پلاس هر منبع تولیدکننده محتوا می‌تواند برای خود یک صفحه ایجاد کند و محتوا را در آن منتشر کند تا کاربران با اشتراک آن صفحه بتوانند مشترکش شوند اما برای منتشرکننده خبر کار سخت‌تر شده است چون باید حداقل یک نیروی انسانی را برای همخوانسازی محتوا به کار بگیرد.
گوگل با این کار خود هم شعارش یعنی Don’t be evil را زیر پا گذاشته است و هم بخشی از کاربرانش را از دست داده است. این دسته اتفاقا بخش حساس کاربران هستند. آنها ساکن کشورهای توسعه‌یافته نیستند که به راحتی یک سامانه را جایگزین سامانه دیگری کنند. آنها با مشکلات زیادی دست به گریبانند و شرکت‌هایی را گه گره‌ای به گره‌های قبلیشان اضافه کنند و چوب دیگری لای چرخشان بگذارند فراموش نخواهند کرد.
گوگل مدتهاست که شعار Don’t be evil را زیر پا گذاشته است. حتی خیلی خیلی قبل‌تر از خاموش کردن گوگل ریدر. روزی که Google Notebook را بدون توجه هزاران نفر بست. روزی که با بروز کردن «قوانین حریم خصوصی» به راحتی و به زور از هزاران کاربر جیمیل به عنوان **محصول** استفاده کرد. روزی که سرویس‌های کوچک اینترنت را پشت سر هم خرید تا خودش باشد و خودش، روزی که به اپل را در سلطه طلبی پشت سر گذاشت، آن هم با مقیاس سال نوری. و بدتر از همه روزی که Android و Chrome کامل نشده را به زور تبلیغ کم کم به مشتریان فروخت (انداخت) تا به امروز که محصولاتش (کابرانش) خود آن را کامل و کامل‌تر کرده‌اند و کم و بیش چاره‌ای جز استفاده از آن ندارند! و و و همین دیروز که نرم‌افزارهای مسدود کردن تبلیغات را یکی یکی از Chrome Market و Google Play حذف کرد.
و در انتها به نظر من مهم‌ترین دلیل بازنشسته شدن گوگل ریدر با آنهمه کاربر چیزی نبود جز نداشتن امکانات لازم برای جا دادن تبلیغ‌های گوگل در آن!
یعنی از این به بعد مایی که تو ایرانیم چطور می‌تونیم بفمیم که سایت مطلب جدید گذاشته
برنامه جایگزینی وجود داره؟
برنامه‌های جایگزین که زیاده
اون موقع که گودر داشت تعطیل می‌شد ما دهنمونو پاره کردیم گوش نکرد.
الان همه متن‌هایی که تو شبکه اجتماعیا می‌گرده شده صد و چهل کارکتری چون تو فیسبوک که همه کپی کارن به جز تعداد کمی. توییترم بیشتر از ۱۴۰ کاراکتر نمی‌شه زد
نیما جان یه دکمه ۱+ هم اگه اون پایینا بذاری که راحت همخوان کنیم خوبه.
سپاس از نوشته مفیدت. من به شخصه زیاد ناامید نیستم و فکر می‌کنم در سیاست‌های بلندمدت‌تر گوگل جایگزین‌های بهتری که یک‌پارچگی بیشتری با بقیه سرویساش داشته باشن معرفی می‌شه.
اینم از این جهت می‌گم که با وجود این نارضایتی‌ها همچنان سیاست‌هاش به سمت جذب کاربر بیشتر و نفوذ در زندگی همه افراد هست. اینطور فکر نمی‌کنی؟
من تصور می‌کنم این روند بی‌توحهی به کاربران و اجبار کاربران به رفتن به سمتی که خودش دوست داره به ضررش تموم می‌شه.
درباره اون دکمه هم ته نوشته‌ها انواعش هست 🙂
سلام آقای اکبرپور سوالی داشتم آیا دیگه برنامه کلیک در کانال یوتوب قرار نمی‌گیرد؟ آدرس کانال کلیک فارسی در یوتوب حذف شده. آدرس کانال یوتوب برنامه کلبک چیست؟ آدرس قبلی youtube.com/clickfarsi بود که اکنون در دسترس نمی‌باشد. ممنون می‌شم اگر پاسخ بنده را بدهید
برنامه کلیک کانال یوتیوبی مجزایی ندارد. آن کانالی که حذف شده هم توسط ما به‌روز نمی‌شد. برنامه‌های کلیک باید به طور مرتب در کانال بی‌بی‌سی فارسی در یوتیوب قرار گیرد که متاسفانه چند وفتی است این کار انجام نمی‌شود.