خب در کمال ناباوری ویزای آمریکای من به سرعت جور شد اما بدشانسی وقتی بود که یکی دلش خواسته بود توی این ایام یه هواپیمای آمریکایی رو منفجر کنه. بدبختی این بود که پرواز طرف هم از لندن به آمریکا بود. این شد که همه چیز دست به دست هم داد تا تدابیر امنیتی و کنترل مسافرانی که به آمریکا وارد میشن چند برابر بشه و این مسأله دقیقاً از همون روز پرواز من توی فرودگاهها اجرایی شد.
بنابراین وقتی که من در تدارک سفر به «شهر گناه» بودم، انواع اقسام پلیسها داشتن با خودشون فکر میکردن که چطوری میشه گناهکارها رو از بیگناهها تشخیص داد! خلاصه این که من به همراه بچههای تیم کلیک، دیروز وارد فرودگاه گتویک لندن شدیم تا سوار هواپیما بشیم. ساعت پرواز یازده و نیم بود و ما ساعت هشت اونجا بودیم. بارها و بارها همه رو بازرسی کردن. هیچ ربطی هم نداشت که ایرانی باشی یا انگلیسی. در واقع آش به این شوری هم نبود. تنها تفاوتش برای من این بود که باید به سؤالهای بیشتری جواب میدادم.
ده ساعت پرواز رو توی بویینگ۷۴۷ با تماشای چند تا فیلم و چرت زدن طی کردم تا وارد فرودگاه شهر لاسوگاس شدیم و اینجا بود که منتظر بودم یه کمی حالم رو بیشتر بگیرن. همه مراحل رو مثل بقیه طی کردم به جز این که آخر کار نیم ساعت معطل شدم تا من رو به طور کامل رجیستر کنن. از آدرس خانواده بگیر تا شمارههای حساب بانکیم رو ثبت کردن و بعدش هم خوشآمد گفتن و وارد شدم.
مشکل اینجا بود که کلاً اوضاع خوابم بهم ریخته بود. در حالی که ساعت موبایلم نشون میداد که توی لاسوگاس امروزه، توی لندن و تهران فردا بود! به هر حال یه ماشین کرایه کردیم تا این روزها بتونیم با کلی وسایل فیلمبرداری، راحتتر این ور اون ور بریم. نمایشگاه CES یکی از مهمترین نمایشگاههای دنیا در زمینه محصولات مصرفی الکترونیکه و ما توی این یک هفته باید برای دو تا برنامه کلیک، برنامه بسازیم. کلی وسیله جدید رو باید معرفی کنیم و چند تایی هم مصاحبه باید انجام بدیم.
بعید میدونم وقت بشه که بتونم شهر رو ببینم. اما در نگاه اولی که دیشب به شهر انداختم، تا الان فقط یه عالمه ساختمون عجیب و غریب و بزرگ دیدم که نماد شهرهای بزرگ دنیا مثل برج ایفل و ابوالهول رو در کنار خودشون دارن و همه جا چراغهای نئون هست و البته انواع و اقسام ابزار و اداوت قمار رو میشه توی هر سوراخ و سنبهای پیدا کرد. آدمهای شدیداً پولدار با ماشینهای لیموزین و مدلبالا همه جا دیده میشن. امیدوارم وقت بشه تا برم عکاسی.
حتما سعی کن فرصت عکس پیدا کنی
به شدت منتظر عکسها هستیم 🙂
باورم نمیشه به این زودی CES2010 رسیده. انگار همین دیروز بود کلیک داشت گزارش نمایشگاه ۲۰۰۹ رو پخش میکرد.
برنامه این هفته رو باید حتما ببینم. گزارشات خوب تهیه کنید!
نیما جان عکس در توییتپیک هم بزار.
خوش باشی،
پیام
نیما: این برنامهها فکر کنم دو سه هفته دیگه پخش بشه.
واست آرزوی موفقیت میکنم. فقط اهل ۲۱ که هستی؟ به جای من بازی کن. اونورا هم بازی میکنن؟
آقا زیارت قبول…
تماشای نمایشگاه و شهر گناهی که بیشترین سرانه کلیساها رو تو امریکا داره و امیر نادری دوباره دونده میشه تا رویای لاسوگاس رو به جشنواره ونیز برسونه، خوش بگذره. راستی سوغاتی یادت نره.
خوش بگذره!
دو جلسه از کلیک رو به این نمایشگاه اختصاص بدین.
از آنجا که ما حتی تا دهات اطراف هم نمیتوانیم برویم، این گزارش به مثابه وصفالعیش، نصفالعیش خواهد بود!
آقا خوش بگذره و خسته نباشید پیشاپیش
دلم برای دیدن کلیک لک زده، پارازیت اصلاً اجازه نمیده
نیما: کلیک رو میتونی از روی بنری که کنار این وبلاگ گذاشتم ببینی.