کسی منکر این نیست که سایت بالاترین، نشیب و فرازهای زیادی رو از سر خودش گذرونده. من قصد ندارم درباره سیاستگذاری این سایت، اشتباهات یا نقاط قوتش حرف بزنم. هر چی که هست این مشکلات در کنار مسألهای مثل فیلتر شدن این سایت و تحریمهای عدهای دیگه از کاربران باعث شده تا کاربران این سایت، برآیند دقیقی از کاربران ایرانی نباشن.
به هر حال بالاترین داره همچنان به کار خودش ادامه میده. هنوز هم که هنوزه با وجود وبسایتهای مشابه زیادی که با همون الگو و گاهی با تغییرات جزئی پا به عرصه وب فارسی گذاشتند، بالاترین همچنان از پربازدیدکنندهترین شبکههای اجتماعی فارسی در حوزه اشتراک پیوندهاست.
کاربران بالاترین رو شاید بشه به دو دسته تقسیم کرد. اول کسانی که عضو سایت هستند و میتونن لینک بذارن و رأی بدن. دوم هم کاربرانی که صرفاً استفادهکننده محتویاتی هستند که توسط کاربران گروه اول به اشتراک گذاشته میشه. اتفاقاً دسته دوم تعداد بسیار بسیار زیاده. یک عدهشون تنها به چند سایت خبری و بالاترین سر میزنن. این رو میشه از کلیکهای هر لینک فهمید.
اما نقطه ضعف بزرگ بالاترین به نظر من اینه که بیش از حد سیاسی شده. لینکهایی که داغ میشن یا سیاسی هستند یا غیرمستقیم با این مسأله مربوطند. مدیران سایت بالاترین سعی کردند تا با روشهای مختلف، لینکهایی رو که این بین مغفول واقع میشن، دوباره در معرض دید کاربران سایت قرار بدن و به نوعی تعادل رو برقرار کنند. اضافه کردن بخشهای تازه در ستون سمت چپ صفحه لینکهای تازه مثل «بهترین لینکهای داغنشده ۱۲ ساعت گذشته» و تفاوت رأیهای لازم برای رفتن به صفحه اول در موضوعات مختلف، خوبه اما این کافی نیست.
یک بخشی از این مشکل تنها با تغییر رفتار کاربران این سایت قابل حله. منظورم این نیست که کاربران روششون رو کاملاً تغییر بدن. اما اگه دوست دارن این سایت پیشرفت کنه، باید بخشی از تلاششون رو برای برقراری تعادل در این سایت صرف کنن.
راه حلی که به نظرم میرسه اینه که هر کاربر بنابر حوزه علاقه خودش در یکی از دستهبندیها به طور مجزا وارد بشه و حداقل تا سه صفحه لینکها رو بررسی کنه و رأی بده. رفتن به صفحه لینکهای تازه کافی نیست. به نظرم برخی از کاربرها باید به طور تخصصی در دستهبندیهای موضوعی کار کنند. یعنی من که علاقمند به به موضوع فناوری هستم، باید بخش فناوری رو به صورت یک بالاترین مجزا ببینم و در اون بخش بیشتر فعالیت کنم. شاید این موضوع بتونه لینکهای متنوعتری رو به صفحه اول بفرسته و کاربران و نویسندگان رو راضیتر کنه.
و نکته دیگه این که تا رأی ندیم، رأی نمیگیریم. باید به عنوان کاربر بالاترین به لینکهای دیگه هم رأی بدیم. نمیشه فقط لینکمون رو بذاریم و منتظر بمونیم تا رأی بیاره اما خودمون به لینکهای دیگه توجهی نکنیم. باید منافع دیگران (اینجا اهمیت دادن به لینک بقیه) رو تأمین کنی، تا منافعت تأمین بشه.
۱۰۰% باهات موافقم نیما جان
you mean something like Reddit and its subredditors?
واقعاً شگفتزده شدم نیما. این حرفت مثل همون کسیه که شیره را خورد و گفت شیرین است! اگه مثل من با بالاترین کار کرده باشی میدونی که اصلاً این سایت ابزار سیاسیه و بخشهای غیرسیاسی اون کاملاً محدوده و آرشیو محدودتری هم داره و تاره اگه این قدر سیاسی بودنش بد و غیرعادی بود، که صاحبش کور نبوده که یه دستی به سر و کلهاش بکشه.
شاید هم بشه لینکهای پر طرفدار بصورت دستهبندی شده در صفحه اول بیاییند. مثلا در صفحه اول ببینیم که پر طرفدارترین لینکها علمی چی هستند. همزمان امکان دیدن پر طرفدارهای سیاسی و غیره را هم داشته باشیم.
هر کاربری که میتواند لینک اضافه کند هم مجبور باشد که در ابتدای کار لینک را در یک دسته وارد کند.
سایت بالاترین یه سری کاربر خاص داره. و عضوگیریش هم از طریق دعوتنامه همین کاربران صورت میگیره و یک آزمون گزینش هم داره و رتبهبندی لینکهاش هم از طریق امتیازات همین کاربرانه نه میزان بازدید اونها از جاهای مختلف. بنابراین معلومه که باید ابزار دست یک عده با تفکر خاص سیاسی باشه.
دقیقا، تنها راه نجات بالاترین اینه که درها رو باز کنه تا کاربران بیشتری بتونن مشارکت کنند. الان بیشتر شبیه یک کلوب عقدهگشاییه. خیلی حرف دارم در مورد بالاترین که اینجا جاش نیست. شاید بعدتر شخصا بهش پرداختم.