گیس گلاب مدتی نمی‌تونه چیزی بنویسه، یا به کسی آشپزی یاد بده، یا حتی خاطراتش رو براتون تعریف کنه. آخه دزدی به خونه گیس گلاب اومده و جا خوش کرده. آقای دزد از همه خواهش کرده برای پس دادن خونه‌هاشون برن و ازش خواهش کنن یا حداقل براش میل بزنن. اما گیس گلاب برای پس گرفتن چیزی که متعلق به خودشه از کسی خواهش نمی‌کنه. گیس گلاب متأسفه که بین این همه همشهری وبلاگ‌نویس، اگه کسی حمایتی و تشویقی هم از کسی کرده، از دزد بوده نه از دزد زده. گیس گلاب هیچ وقت امروز، برای فرداش تصمیم نمی‌گیره. برای همین اگه می‌گه دیگه نمی‌نویسم برای امروزش می‌گه نه فرداش. گیس گلاب صبر می‌کنه شاید این آقای اشغالگر، خودش از خونه‌اش بیرون بره. اما اگه نرفت اونوقت گیس گلاب برای برگشتن پیش شما یه فکر دیگه‌ای می‌کنه.
گیس گلاب هر جا بره بازم یه وبلاگ نویس باقی می‌مونه. با تشکر از همه دوستان و حتی دشمنانی که توی این مدت با نظراتشون من و خوشحال و گاهی هم ناراحت می‌کردن.
گیس گلابتون
بدون دیدگاه! نخستین کسی باشید که دیدگاهی می‌نویسد.