ویدئو

عماد عامری، مرغ سحر را به گونه‌ای ویژه اجرا کرده است. سازی در این اجرا نیست. روش ساختش را هم به محض تماشای این ویدئو می‌توانید ببینید. چندین بار ضبط کردن و نت‌خوانی و در انتها اجرای آهنگ، این ویدئو را بسیار دیدنی کرده.

بدون هیچ پیش‌زمینه‌ای از شما دعوت می‌کنم این ویدئو رو ببینید. نواختن یک گیتار توسط پنج نفر همزمان و خواندن آهنگی که باعث شده این ویدئو تا این لحظه با بیش از ۱۰۸ میلیون بازدیدکننده، دومین ویدئوی پربازدید امسال یوتیوب باشد. Walk off the Earth گروهی کانادایی است که حالا به لطف یوتیوب شهرت زیادی دارند.

بهانه انتشار این ویدئو نوشته‌ای بوده درباره سایت آی‌کافی که می‌تونید اون رو از اینجا بخونید.

اما این یک اپیزود تقریباً ۱۱ دقیقه‌ای فیلمیه از جیم جارموش و با بازیگری تام ویتس و ایگی پاپ به نام «قهوه و سیگار». قهوه و سیگار یک فیلم مستقل به کارگردانی جیم جارموش در سال ۲۰۰۳ است. این فیلم از یازده داستان کوتاه تشکیل شده که نکتهٔ مشترک تمامی آنها قهوه و سیگار است.

قبلاً چند تایی انیمیشن رو که با شیوه پیکسلاسیون ساخته شده بودند، رو اینجا معرفی کردم. امروز به لطف جادی ویدئوی جالبی دیدم از یک پروژه ۹ ماهه پیکسلاسیون.

۹ ماه قبل از هر چیزی آدم رو یاد دوران بارداری می‌اندازه و این انیمیشن یک دقیقه و ۳۵ ثانیه‌ای هم از همین دوران ساخته شده. کار جالبی از آب در اومده.

وحید نیک‌گو یکی از کارتونیست‌هایی هست که شاید کمیک‌استریپ‌هاش رو دیده باشید. خیلی از این کمیک‌ها درباره اینترنت و فضای مجازی هستند برای همین تقریباً می‌شه هر جایی اونها رو دید. چند وقت پیش با یکی از دوستانم صحبت می‌کردیم که ای کاش کارتونیست‌های ما بیشتر انیمیشن تولید کنند. پیش از این هم بزرگمهر حسین‌پور و افشین سبوکی و دوستان دیگه این کار رو کردند. به طور مشخص توی ذهنم کارهای وحید نیک‌گو بود.

امروز متوجه شدم که وحید انیمیشن هم درست کرده و می‌کنه. یکی از آخرین تولیداتش هم مجموعه‌ای هست با عنوان «ممکن است برای شما هم اتفاق بی‌افتد» که قسمت اولش رو اینجا می‌ذارم. با مشاهده  اپیزود دوم این قسمت یعنی «اسکیت‌سواری خانم‌ها» یاد مجموعه Happy tree friends افتادم که قبلاً هم درباره‌ش نوشته بودم.

همین اولش بگم که هیچ تضمینی وجود نداره که این کاانال یوتیوبی را که الان معرفی می‌کنم، سر پا باقی بمونه و دو فردای دیگه حذف نشه. قبلاً هم کانال‌های ویدئویی که توش پر از فیلم‌های ایرانی بود معرفی کرده بودم که به همین سرنوشت دار شدند.

به هر حال توی این کانال می‌تونید بعضی از فیلم‌های قدیمی ایرانی رو ببینید. طبیعتاً سرعت پایین اینترنت که در ایران هست، مشاهده اونها رو برای علاقمندان مشکل می‌کنه اما در عین حال برای ایرانی‌های خارج‌نشین حکم گنجینه رو داره. این طور که در توضیح این کانال نوشتند، کانال Taste of Persia بخشی از یک پروژه پژوهشی مشترک چند دانشجو و محقق فرهنگی در باره تاریخ سینمای ایرانه و کلیه حقوق مادی و معنوی فیلم‌ها متعلق به پدیدآورندگام اونهاست.
کامنت، نظر و تحلیل و امتیاز شما در باره هر فیلمی که مشاهده می‌کنید بخشی از مطالعات این گروه درباره رفتار مخاطبین سینمای ایران خواهد بود.

پ.ن: ویدئوی بالا رو نمی‌تونید همین جا مشاهده کنید. امکان مشاهده فقط روی سایت یوتیوب فراهم شده نه به صورت جاساز (embeded) در سایت‌های دیگه.

حالا دیگه همه می‌دونند که فیلم «جدایی نادر از سیمین» برنده جایزه گلدن گلوب شد. من این فیلم رو بیشتر از «درباره الی» دوست داشتم. کارهای اصغر فرهادی در مجموع طوریه که آدم رو وسط فیلم شوکه می‌کنه. اتفاق‌ها وسط داستان طوری می‌افتن که جایگاه آدم‌ها توی ذهن آدم بهم می‌ریزه و آدم مجبور می‌شه با خودش بجنگه که حالا کی قهرمانه و کی ضدقهرمان. حالا حق رو باید به کی داد؟ کی مقصره.

اما جدا از خوشحالی‌ها و سوا از زخم زبون‌ها و بداخلاقی‌هایی که واسه این فیلم شد، به نظرم علت اصلی موفقیتش علاوه بر داستان و فیلم‌نامه، کارگردانی و بازی یا بهتره بگم زندگی کردن عوامل این فیلم با داستانه. پشت صحنه این فیلم بازگوکننده همه اینهاست. ببینید:

اگه فیلم انجل یا فرشته رو دیده باشید، احتمالاً آندره موسی‌، کمدین فرانسوی رو می‌شناسید. خب حالا اگه نمی‌شناسید هم اشکالی نداره. عوضش این ویدئو رو ببینید که به نظرم جالب اومد. آندره توی این ویدئو در روند ساخت یه موسیقی معروف به نام Alors on dance دست داره. اون هم چه دستی! این ویدئو رو ببینید. ویدئوموزیک اصلش رو هم پایین‌تر می‌ذارم.

این بار اسم انیمیشنی که می‌بینیم، هست انیماتور یا پویانما یا زنده‌نگار. کاری از نیک هیلیگوس استرالیایی.
دلقک دوره گردی کوله‌بار خودش رو که در واقع یک مجموعه خیمه‌شب‌بازی قابل‌‌حمل هست روی یک سیاره بایر می‌برده تا برای تماشاگرانش که اینجا سه تا قورباغه هستند، داستان قدیمی آدم و حوا رو بازگویی کنه.

نیک هیلیگوس درباره این انیمیشن می‌گه: این انیمیشن در اصل برای وب سایت Stopmoshorts ساخته شد. توی این سایت هر سه ماه یک سری کلیدواژه اعلام می‌شه تا افراد بتونند از این واژه‌ها ایده ساخت یک فیلم کوتاه رو پیدا کنند و بسازنش. اما این انیمیشن برای کلیدواژه‌های اپل، درخت و سقوط بود، قاعدتاً با این واژگان یا باید یا داستان آدم و حوا روایت می‌شد یا داستان سقوط سیب روی سر اسحاق نیوتن. من نمی‌تونستم فکر کنم که  سوی داستان پس از سقوط سیب روی سر نیوتن به کدوم سمت بره. در عوض به جای ساخت یه جوک ۳۰ ثانیه‌ای، چند ماه دیگه وقت گذاشتم تا به یه فیلم کوتاه واقعی برسم.

ساخت عروسک، نورپردازی، فیلم‌برداری و پویانامایی کار نیک هیلیگوس و موسیقی از جان کاردن هست که در سال ۲۰۰۷ میلادی ساخته شد. نمونه کارهای دیگه نیک و طرز ساخت عروسک و انیمیشن‌هاش رو می‌تونید از کانال یوتیوبش مشاهده کنید.

این‌ور آب برای خیلی از شما اون‌ور آبه. تا وقتی هم که این‌ور آب نباشی و خیلی از چیزها رو خودت لمس نکنی، جریان کامل دستت نمیاد. نه می‌خوام بگم که بده نه می‌خوام بگم که خوبه. باید خودت تجربه کنی. تنها اتفاقی که الان افتاده اینه که هم ایرانی‌ها توی سال‌های اخیر زیاد مهاجرت کردند، هم این که به واسطه رسانه‌ها و اینترنت، خیلی بیشتر با هم مرتبط شدند. هر چی هم که تولید کنند، می‌ذارنش روی اینترنت.

این بار فیلم کوتاه «در آن سوی» از اشکان ناصری میهمان بخش آپارات وبلاگ عصیانه. روایت یک ایرانی مهاجر از زندگی روزمره خود. راوی اول داره برای مادرش ایمیل می‌نویسه. با لحن طنز اما دلش غوغاست. غمگینه. چرا؟ چون آن روز که چمدان را برداشت، نمی‌دانست در آن سوی همه چیز آبی نیست. و راوی دوم… اگه ایران نیستید نبینید. حالتون رو خراب می‌کنه. حال من رو خراب کرد. خراب… با موسیقی فیلم ایستگاه متروک. اونها که شنیدند، می‌دونند چی می‌گم.

ممنون از آرش بابت همخوان کردن این ویدئو در فرندفید.

پ.ن: حالا که فیلم رو دیدید، بد نیست این یادداشت تارا سپهری‌فر، بازیگر نقش دختر این فیلم رو بخونید

قدیمی‌های وبلاگستان، نوشی و جوجه‌هاش رو حتماً یادشون میاد. زنی که از زندگی و بچه‌هاش می‌نوشت و وبلاگش پر بود از شیرین‌کاری‌های اونها که بعدها هم تبدیل شد به کتاب… هر چند دیگه نوشتنش توی وبلاگ رو ادامه نداد و یه حورهایی غیب شد. این روزها کم نیستند وبلاگ‌هایی که محتواشون یادداشت‌های شبیه به همین وبلاگه.

امروز با تماشای چند بخش از مجموعه تلیت، یاد نوشی افتادم. این ویدئوها خیلی ساده اما بانمک هستند که از شبکه تهران پخش می‌شن. بهزاد فراهت به عنوان راوی و بازیگر خیلی ساده روی صندلی می‌شینه و قصه کوتاهش رو می‌گه. درست انگار مهمونی اومده خونه‌تون و اتفاقی رو که همین چند روز پیش براش رخ داده، تعریف می‌کنه. من سادگی و طنز روزمره و حس تئاتری این مجموعه رو دوست دارم. شما هم اگه ندیدیدش، حداقل یک قسمتش رو اینجا ببینید.

کمتر کسی هست که انیمیشن‌های بهرام عظیمی رو ندیده باشه. انیمیشن‌های آموزشی نیروی انتظامی، شهرداری تهران، اداره برق و خیلی انیمیشن‌های دیگه به طور سریالی توی تلویزیون ایران پخش شدند و شخصیت‌های سیا ساکتی و بابابرقی برای خودشون سلبریتی محسوب می‌شدند.

این بار کاری از بهرام عظیمی رو می‌بینیم با نام «ماسوله». داستان عاشقانه‌ای که در شهر ماسوله می‌گذره. داستان این انیمیشن رو بهرام عظیمی بر اساس یکی از کاریکاتورهاش ساخته که برنده سه جایزه جهانی شده. کیفیت ویدئوی این انیمیشن چندان خوب نیست اما داستان و پرداختش بسیار زیباست و فعلاً هم برای چند جشنواره بین‌المللی انتخاب شده.

اولین کاریه که از سامان عابدی می‌شنوم. ویدئوموزیکش رو دوست داشتم. برای همین رفت در بخش آپارت عصیان.

شاید تنها تصوری که خیلی از ما از آینده داشته باشیم، تصاویری باشه که توی فیلم‌های علمی-تخیلی دیدیم یا توی کتاب‌هایی که در سبک فانتزی خوندیم. اما مایکروسافت هر سال یک فیلم کوتاه تخیلی در این زمینه می‌سازه تا آینده‌ای رو که تخیل می‌کنه، توش نشون بده.

آینده‌ای که مایکروسافت امسال تخیل کنه روی یوتیوب منتشر شده و من اینجا به اشترکش می‌ذارم. فیلم مورد نظر کمی بیشتر از ۶ دقیقه است و توش می‌تونید از حمل و نقل عمومی در آینده تا محیط کار و زندگی و مسافرت و سبک زندگی رو مشاهده کنید.

به نظر شما چقدر با این آینده فاصله داریم؟ چند سال دیگه؟ کدوم بخشش بیشتر قابل دسترسیه و کدوم بخش دور از ذهنه؟