گنجینه تصویری بریتیش پاته روی یوتیوب رفت

قبلا درباره گنجینه‌ای آنلاین گفته بودم به نام بریتیش پاته که مجموعه‌ای ارزشمند از تصاویر تاریخی و ویدئوهای کمیاب است.

خبر خوب این است که این شرکت رسانه‌ای ۸۵ هزار ویدئویی خود را در سایت یوتیوب در دسترس قرار داده است. این ویئوها شامل فیلم‌های خبری است که تمام جنبه‌های زندگی در قرن بیستم را مستند کرده است. بریتیش پاته در سال ۲۰۰۲ از یکی از مشهورترین جایزه‌های لاتاری دنیا یعنی نشنال لاتاری  پولی را دریافت کرد که توانست ۳۵۰۰ ساعت فیلم را دیحیتالی کند و حالا آزادانه و به صورت رایگان در دسترس همگان است.

این مجموعه منحصر به فرد اطلاعات جالبی از رویدادهای مهم، چهره‌های معروف، سفرها، ورزش،فرهنگ و اقتصاد و تصاویر نابی از جنگ‌های جهانی اول و دوم را پوشش می‌دهد.

تصاویری از فاجعه هیندنبرگ،  بمباران هیروشیما گرفته تا تلاش دانشگاه ساوت‌همپتون در سال ۱۹۶۲ برای راه‌اندازی یک دوچرخه پرنده.
اما مجموعه تصاویر و ویدئوهای مربوط به ایران و افغانستان هم بسیار دیدنی هستند. این تصاویر مربوط به کنفرانس تهران را ببینید. یا داستان ثریا از ملکه تا ستاره سینما یا عروسی شاه.

ادامه

باجه خبر، اپلیکیشنی برای مرور اخبار

شاید شما برای مطالعه اخبار از ابزارهای خبرخوان استفاده می‌کند و با افزودن انواع خوراک‌ها و خبرمایه‌ها به آن یا استفاده از منابع آماده از اتفاقات دنیا باخبر می‌شوید.

برنامه‌ها و اپلیکیشن‌هایی که برای گوشی‌ها نوشته شده‌اند می‌توانند به شما این امکان را بدهند که اخبار دلخواه خود را مطالعه کنید. اما اگر نیاز به برنامه‌ای دارید که با نصب آن روی گوشی به اخباری دسترسی داشته باشید که نویسندگان آن اپ برایتان فراهم آورده‌اند، اپلیکیشن فارسی باجه خبر یکی از برنامه‌های در دسترس است.

 

منابع خبری این اپلیکیشن در حال حاضر محدود به این رسانه‌ها است: همشهری، دنیای اقتصاد، جام جم، ایسنا، مهر، ایلنا، ایرنا، خبر آنلاین، عصر ایران، الف، فردا، روزگار نو، دیپلماسی ایرانی.

برای من علت محدود کردن اخبار به رسانه‌ها بالا مشخص نیست و تصور می‌کنم بسیاری از کاربران این اپلیکیشن انتظار داشته باشند که اخبار از منابع دیگر و طیف‌های متنوع‌تر در دسترسشان قرار گیرد. اگر من به عنوان یک کاربر می‌خواستم از باجه خبر استفاده کنم، ترجیح می‌دادم روش سایت سرخط را برای جمع‌آوری اخبار در دسترس داشته باشم.

به هر حال من خوش‌بینانه امیدوارم که منابع بیشتری به این اپلیکیشن خوب ایرانی افزوده شود یا حداقل مقصود تولیدکنندگان درآمدزایی از راه اشتراک اخبار خبرگزاری‌ها باشد که در این صورت توجیه این خواهد بود که فقط منابعی را که هزینه مشخصی را بپردازند در این برنامه استفاده خواهیم کرد که البته بعید می‌دانم این علت اصلی باشد.

اپلیکیشن اشکالات فنی اندکی هم دارد که از جمله می‌توان به چپ‌چین بودن اخبار اشاره کرد. اما یکی از ویژگی‌های خوب آن دسته‌بندی اخبار در حوزه‌های مختلف است. در عین حال می‌توانید خبرهای را برای مطالعه در آینده نشانه‌گذاری کنید یا آن را برای فردی دیگر با ایمیل بفرستید.
در نسخه ارزان امکان ذخیره‌سازی اخبار و ایمیل اخبار با محدویت همراه است اما نسخه کامل‌تر این محدودیت را ندارد.

بریتیش پاته، گنجینه ارزشمند مستندهای تاریخی آنلاین

بریتیش پاته یکی از قدیمی‌ترین شرکت‌های رسانه‌ای در جهانه. سابقه این رسانه برمی‌گرده به سال‌های ۱۸۹۰ به بعد در پاریس یعنی زمانی که بنیانگذارش چارلز پاته پیشگام توسعه تصاویر متحرک شد.
اونها بعدها در سال ۱۹۰۲ در لندن مستقر شدند و در سال ۱۹۱۰ شروع به تولید دوهفته‌گانه تصویری از اخبار جاری کردند که Pathe Gazette نام داشت. پس از جنگ جهانی اول آنها شروع به تولید فیلم‌های کوتاه خبری کردند که در سینماها نمایش داده می‌شدند. به این نوع فیلمهای خبری سینمگزین گفته می شد که البته این واژه امروز مفاهیم دیگری رو هم در بر می‌گیره. در سال ۱۹۳۰ آنها به تولید برنامه‌های خبری هفتگی رو شروع کردند که حوزه‌هایی مثل سرگرمی، فرهنگ و مسائل مربوط به زنان رو پوشش می‌داد. در سال ۱۹۷۰ اونها بعد از تولید ۳۵۰۰ ساعت فیلم و ۹۰ هزار آیتم مجزا تولید فیلم‌های خبری رو متوقف کردند.
این محتوای تولیدی در طول ۳۰ سال گذشته به طور گسترده در سراسر جهان در برنامه‌های تلویزیونی، فیلم‌های خانگی، آگهی‌های تبلیغاتی، تولیدات شرکت‌ها، و اخیراً روی وب استفاده می‌شه. این تولیدات رو می‌تونید به طور رایگان روی وب‌سایت ببینید. در واقع پیش‌نمایش اونها رایگانه اما برای استفاده تجاری و حرفه‌ای نیاز به مجوزهایی دارید که می‌تونید از همین سایت تهیه‌شون کنید.
می‌تونید از بخش پایین سایت، فیلم‌ها رو بر اساس دسته‌بندی هم پیدا کنید. اما فیلم‌های مستند بسیار قدیمی و جالبی از ایران و مسائل مربوط به اون در این سایت هست که می‌تونید با جست‌وجو پیداشون کنید. برای مثال نگاهی بندازید به ویدئوی سفر دکتر محمد مصدق به قاهره و استقبال جمعیتی که با بریتانیا مخالف بودند و از تلاش‌های مصدق خرسند.



پ.ن: این سایت رو از این نوشته مهدی جامی عزیز در سیبستان یافتم.

از خبرسازی تا خبرسوزی

Newspaperهفته‌نامه چلچراغ– خبر چیست؟ این نخستین چیزی است که هر خبرنگار باید آن‌را بداند. اولین جمله‌ای که در بیشتر کتاب‌های آموزش روزنامه‌نگاری می‌توان دید همین پرسش است. بنابراین منطق حکم می‌کند که اگر کسی جواب آن‌را نداند، خبرنگار نامیده نشود.
پاسخ این پرسش البته با در نظر گرفتن استانداردهای مختلفی که در جهان وجود دارد متفاوت است اما در بیشتر آنها می‌توان پاسخی شبیه به این را دید: خبر پیامی است که دارای هفت ارزش خبری باشد: دربرگیری، شهرت، برخورد، استثنا، فراوانی ، مجاورت، تازگی. یک جمله معروف در شناختن یک خبر وجود دارد. می‌گویند اگر سگی انسان را گاز بگیرد، این یک خبر نیست اما اگر انسانی یک سگ را گاز بگیرد حتماً با یک خبر مواجه شده‌ایم.
اما یک خبرنگار باید بتواند خبر را از شایعه تشخیص دهد. مخاطبان انتظار دارندکه یک رسانه مرز بین شایعه و اطلاعات ثابت‌شده را مشخص کند. در واقع رسانه با این کار اعتماد مخاطبش را جلب می‌کند.
باید در نظر داشت که در این میان اشتباه هم ناگزیر است. بسیاری از رسانه‌های خارجی هم چنین اشتباهاتی می‌کنند. اما اشتباهات فردی ممکن است باعث شود تا جان عده‌ای به خطر بیافتد بنابر این یک رسانه تا حد امکان نباید اشاعه‌دهنده شایعه باشد و در صورت پی بردن به اشتباه سریعاً آن‌را تصحیح کند.

ادامه

برنا نیوز چه چیزی را تکذیب می‌کند؟

نمی‌دانم چرا وقتی اشتباه می‌کنیم، حاضر نیستیم اشتباهمان را بپذیریم! این خبرنامه‌ها و سایت‌های خبری و تحلیلی که راه به راه سر و کله‌شان مثل قارچ سبز می‌شود، حتی این‌قدر توانایی قبول یک اشتباه خود را ندارند، این است که به جای عذرخواهی و توبیخ فرد متخلف سعی می‌کنند ماجرا را به نحو دیگری دور بزنند.
اشتباه یک امر اجتناب‌ناپذیر است اما به هیچ‌وجه نباید تبدیل به عادت شود. خبرگزاری‌های معتبر دنیا با ده‌ها سال سابقه هم دچار اشتباه می‌شوند اما پس از اثبات آن را می‌پذیرند. حالا که برنا نیوز این اشتباه را مرتکب شده است و بدون یک تحقیق ساده در حد «گوگل کردن» خبری را که مرجعش نامعلوم بوده، به نقل از واحد مرکزی خبر و با تعویض نام به نام خود منتشر کرده است (حالا کاری به واحد مرکزی خبر که در واقع اتاق خبر و مهم‌ترین بخش صدا و سیما است، نداریم) به جای آن‌که بیاید و اعتراف کند به اشتباهش آمده این تکذیبیه را نوشته:

ادامه