الان دو تا فندک رو میزمه. یکیش مال نویده اما جفتشون بدون گازه. تو خونه هم حداقل چهار تا فندک بی‌گاز افتاده. به نظر من یه فندک رو ممکنه که تو یه نگاه بپسندی و به دلت بشینه. اون قدر که بخوای مال تو باشه. اون وقته که ممکنه بخوای به دستش بیاری. ممکنه که به خاطر علاقه به یه فندک سیگاری بشی. اون وقته که همه چیز از یه جرقه شروع می‌شه. به مرور که از فندکت استفاده می‌کنی شعله‌اش کم می‌شه. اون قدر که تموم بشه. فقط وقتی به روشنی قدیم می‌شه که از گاز پرش کنی. اون وقته که دوباره ازش استفاده می‌کنی. وگرنه می‌افته یه گوشه و گاه گداری یه یادی ازش می‌کنی. اما اگه بهش برسی و دوستش داشته باشی و دلت رو نزنه ممکنه که تا آخر عمر سیگاری بودنت فقط از یه فندک استفاده کنی. اما به نظر شما توی این همه جمعیت سیگاری چند نفر پیدا می‌شه که سیگارشو با فندک یکی دیگه روشن نکنه؟
این جریان فندک چقدر شبیه دوستی با جنس مخالفه! یه بار دیگه از بالا بخونید… اما این بار مقایسه کنید. جالبه.
بدون دیدگاه! نخستین کسی باشید که دیدگاهی می‌نویسد.