مجموع اتفاقات سال ۸۲ همگی حکایت از این داشت که کم کم کاربرانِ ایرانیِ اینترنت می‌خواهد از آن استفاده مفیدتری کنند. هر چند تعداد کاربران ایرانی روز به روز افزایش می‌یابد، اما باید این را هم در نظر گرفت که درصد بسیاری از آن‌ها بخش زیادی از وقت خود را صرف گشت و گذار در اتاق‌های چت و گفتگو می‌کنند. و اما اتفاقات کوچک و بزرگ وبلاگستان در سال ۸۲…
فیلتر وبلاگی
دو سال از عمر وبلاگ‌های فارسی گذشت. وبلاگ‌نویسان شاید یکی از جدی‌ترین کاربران اینترنت باشند. آن‌ها از دسته کسانی هستند که مقوله نوشتن و تولید محتوا را جدی‌تر گرفته‌اند. سال ۸۲، سالی پر از نشیب و فراز برای آن‌ها بود. سالی که سینا مطلبی یکی از روزنامه‌نگاران وبلاگ‌نویس بازداشت شد. در حالیکه شایعه‌ای دهان به دهان می‌چرخید که بخشی از علل این بازداشت به‌خاطر مطالب وبلاگش بوده است. پی‌آمد این اتفاق بحث جنجالی فیلترینگ وبلاگها بود که به صورت فله‌ای صورت گرفت و هزاران وبلاگ زیر تیغ فیلتر مخابرات رفتند. این مساله عکس‌العمل وبلاگ‌نویسان را برانگیخت و منجر به نوشتن اعتراض‌های آنلاین شد. نتیجه این اعتراض‌ها عذرخواهی رسمی مخابرات از وبلاگ‌نویسان بود و البته به گردن نگرفتن فیلترینگ و انداختن آن بر دوش یک شرکت خصوصی. اتفاق دیگری که در این حوزه رخ داد حضور آقای خاتمی در اجلاس جهانی جامعه اطلاعاتی در ژنو بود و البته سوؤال چند خبرنگار خارجی درباره فیلترینگ وبلاگ‌های ایرانی که به نوبه خودش اتفاق مهمی بود.
جشنواره وبلاگی
در جشنواره وب، وَپ و نشریات الکترونیکِ سال گذشته، وبلاگ‌نویسان دارای غرفه مستقل و در حقیقت بزرگترین غرفه رایگان جشنواره بودند که با حضور خود رونق بسیاری به آن دادند. این جشنواره که شکست‌خورده به نظر می‌رسید با وجود تعداد زیادی از وبلاگرها، بازدیدکنندگان زیادی را هم برای خود به ارمغان آورد. غرفه وبلاگرها در این جشنواره، برگزارکننده نشست‌ها و سمینارهای متعددی بود و به علت حضور پررنگ آن‌ها پذیرای تبلیغات شرکت‌های خصوصی گردید. هر چند وبلاگ‌نویسان در مراسم اختتامیه به خاطر بی‌مهری برگزارگنندگان، سالن اجرای مراسم را ترک کردند.
مسابقه وبلاگی
سال گذشته وبلاگستان شاهد دو مسابقه بود. مسابقه اول با نام مسابقه ادبی بهرام صادقی و به همت سیدرضا شکراللهی برگزار شد و مسابقه دوم هم که دومین دوره مسابقه وبلاگ‌های برتر فارسی که متولی آن مجله دنیای کامپیوتر و ارتباطات بود. درباره هر دو در شماره‌های پیشین مفصلا نوشتیم که البته این دومی مخالفان و موافقان زیادی داشت.
انجمن وبلاگی
انجمن وبلاگ‌نویسان ایران عنوانی بود که عده‌ای از وبلاگ‌نویسان به دنبالش بودند تا برای تشکّلشان ثبتش کنند. ثبت یک انجمن وبلاگی در همان بدو امر مخالفت‌هایی جدی را برانگیخت. بسیاری از وبلاگ‌نویسان تشکیل یک انجمن را تحت قوانین مدون، با ذات وبلاگ -که تمرکزگریزی‌‌ست- در تضاد می‌دانستند و بسیاری هم آن را بهانه‌ای برای تحت کنترل درآوردن وبلاگها فرض می‌کردند.
کاربرد وبلاگی
سال گذشته سالی بود که کاربردهای جدیدی در وبلاگستان ایرانی کشف شد. تعدادی از سازمان‌های دولتی و بانک‌ها، وبلاگی را برای روابط عمومی سازمان خود و ارتباط دوسویه با ارباب رجوع در نظر گرفتند. سیاستمداران گروه دیگری بودند که با عجله رو به سوی وبلاگ آوردند. محمدعلی ابطحی (معاون پارلمانی رئیس‌جمهور) اولین سیاستمدار مشهور ایرانی بود که به سرعت برای خود جایگاهی میان وبلاگ‌نویسان گشود. وبلاگ وی با عنوان وب نوشت در دنیای اینترنت و رسانه‌های خارجی بسیار مشهور شد در حالیکه وی با زبانی خودمانی از خود و سیاست می‌نوشت و عکس‌هایی را که با تلفن همراهش گرفته بود در وبلاگش قرار می‌داد. استقبال از وبلاگ وی در آن حد بود که سیاستمداران دیگر را متوجه اهمیت این رسانه کرد تا جاییکه بسیاری از آن‌ها در زمان انتخابات مجلس هفتم رو به سوی تبلیغات اینترنتی در وبلاگها آوردند. حتی تحصن در مجلس هم با وبلاگها بی‌ارتباط نبود تا جاییکه متحصنین دست به تشکیل یک وبلاگ زدند که اخبار تحصن در آن جمع‌آوری می‌شد.
دومین‌های وبلاگی
سال گذشته، سال عبور از سرویس‌دهندگان مجانی وبلاگ همچون پرشین‌بلاگ، بلاگر و بلاگ‌اسکای و روی آوردن وبلاگرها به ثبت دومین‌های مستقل و باصطلاح دات کام شدنشان بود. وبلاگرهای زیادی با جدی‌تر گرفتن تولید محتوا رو به سوی ثبت سایت و دومین مستقل آورده و از کنار آن‌ها وبلاگ‌های گروهی و نشریات الکترونیک زیادی سر برآوردند هر چند بازار سرویس‌دهندگان رایگان وبلاگ رونق خود را همچنان حفظ کرد.
مطبوعات وبلاگی
سال گذشته مطبوعات و جراید میزبان بسیاری از وبلاگها مخصوصا از نوع تخصصی بودند. مطالب قابل تامل و مفید وبلاگها عاقبت جایگاه خود را در میان رسانه‌های سنتی باز کرد. تعدادی از وبلاگ‌نویسان به جرگه نویسندگان و قلم‌زنان مطبوعات پیوستند و تعداد زیادی از خبرنگاران مطبوعات هم رو به سوی وبلاگها آوردند تا بتوانند با آزادی بیشتری بنویسند.
کتاب وبلاگی
اتفاق دیگری که در وبلاگستان روی داد، انتشار کتاب «وبلاگستان، شهر شیشه‌ای» بعد از حدود یکسال از جمع‌آوری مطالبش بود هر چند توزیع آن به دلایلی نامشخص چند ماه عقب افتاد. این کتاب که به همت جمعی از وبلاگ‌نویسان گردآوری شد، شامل مطالب بیش از ۱۵۰ وبلاگ‌نویس بود که بیشتر از قدیمی‌های وبلاگستان بودند.
کافه وبلاگی
تهران صاحب اولین پاتوق رسمی وبلاگرها شد که «کافه بلاگ» نام داشت. این کافی‌شاپ که توسط سه تن از وبلاگ‌نویسان اداره می‌شد در نوع خود در جهان منحصر به فرد بود و به مرور میزبان بسیاری از جلسات حلقه‌های وبلاگی گردید. خبر افتتاح کافه بلاگ یکی از اخباری بود که دهان به دهان گشت و بسیاری از وبلاگرها را کنجکاوانه به آنجا کشاند تا جاییکه برخی از وبلاگرهای معروف خارجی (Jeff Jarvis)، تهران را پایتخت وبلاگ‌های جهان خواندند.
زبان وبلاگی
تعداد وبلاگ‌های فارسی در سال گذشته رشد چشمگیری یافت تا جاییکه زبان فارسی در میان زبان‌های مورد استفاده در وبلاگها رتبه خود را از جایگاه چهارم به سوم ارتقا داد. حجم محتوای زبان فارسی بر روی اینترنت، با رشد وبلاگها به طور چشمگیری افزایش یافت هر چند بسیاری از وبلاگرها شکسته‌نویسی در وبلاگستان فارسی را یکی از معایب بزرگ محتوای فارسی اینترنت می‌دانند و عده‌ای هم نظری کاملا مخالف با دسته اول دارند.
فعالیتهای وبلاگی
وبلاگستان ایران همواره پیش‌قدم در فعالیتهای اجتماعی و بالاخص نوع‌دوستانه بوده است. سال ۸۲ این فعالیت‌ها اوج گرفت و در مواردی نگاه رسانه‌ها عمومی را متوجه خود کرد. کمک به کودکان بی‌سرپرست و کمک به زلزله‌زدگان بم گوشه‌ای از موارد بی‌شماری بود که با بزرگ‌نمایی توسط آن‌ها به بار نشست و نشان داد که با وجود تفاوت‌های بسیار میان خود، همگی در کمک‌رسانی متفق‌القول هستند.
و اما سال ۸۳…
پیش‌بینی بسیار مشکل است. باید دید و گفت.
توضیح: این یادداشت در هفته جاری در مجله چلچراغ نیز منتشر شده است.
سلام.امیدوارم سال۸۳ سالی پربار برای بلاگرها باشه(البته به دور از فیلترینگ!)
سلام دوست من ..من با فیلترینگ وبلاگها مخالفم افراد باید بتوانند عقائدشون را نشر بدهند قبول دارم بین بلاگرها افرادی هم پیدا می شوند که مطالب غیر اخلاقی می نویسند ولی نباید به خاطر این تعداد اندک کار هم را زیر سوال ببریم
if
با سلام . مطلب جالب و قابل استفاده‌ای نوشتی
یه سئوال : چه جوری میشه تبلیغات پرشین بلاگ رو از بالای وبلاگ حذف کرد؟
در حالی که Google در حال آزمایش پست الکترونیکی تازه خود (Gmail) با ظرفیت یک گیگابایت است، یک شرکت دیگر چند روزی است که این سرویس را برای همگان راه‌اندازی کرده است.
شرکت http://www.spymac.com که مبتکر این سرویس است، نه تنها به شما یک گیگابایت فضا برای نگهداری ایمیلهاتان روی اینترنت می‌دهد، ۱۰۰ مگابایت هم به شما فضا جهت سایت وب‌سایتتان، ۲۵۰ مگابایت هم برای نگهداری عکسهایتان به انضمام یک وبلاگ پیشکش می‌کند!
http://www.spymac.com/user.php?action=register
سلام…من فقط خواستم بگم که بی اندازه از این متن لذت بردم.خیلی از نکته هایی رو که بهشون اشاره شده بود برام جدید و جالب بود!!! باز هم ممنون.سبز باشی و همیشگی
خوب این از اتفاقات سال ۸۲. از اون موقع تا الان، چه چیزایی اتفاق افتاده؟ حقیقتش من خیلی تازه‌واردتر از اونم که بخوام نظر بدم. ولی یه حس احمقانه‌ای بهم می‌گه یه کمی توی ذوق همه خورده. یعنی وبلاگستون یه کمی، نمی‌دونم چطوری بگم، انگاری یه کم ناخوش شده. شاید اون سال به عنوان یه پدیده‌ی تازه واردِ درحال رسمی شدن، وجودش بیشتر به اینترنت‌بازها می‌چسبید. شاید این چیزی که من دارم ناخوشی به حساب میارمش، درواقع حرفه‌ای شدن وبلاگستونه. نمی‌دونم، شاید هم دارم چرند می‌گم، آره؟ (می‌بخشید، گاهی دیگه خیلی توی سؤال کردن پررو میشم. اگه وقتت رو می‌گیرم، تو رو خدا بهم بگو.)
راستی، این آرشیو همشهری رو از کجا پیدا کردی؟! خیلی جالب بود! گویا خودشون هنوز پیداش نکردن!
نیما: توی اون مقاله‌ای که درباره نوستالوژی وبلاگستان نوشته بودم، همین مسایل توی ذهنم می‌چرخید. بعضی پدیده‌ها وقتی همگانی می‌شن، دیگه خاص نیستن و این خاص نبودن بعض از قدیمی‌ترها رو اذیت می‌کنه.
این آرشیو همشهری هم از اون وبگردی‌های خاص خودم بود که یافتمش. با عملیات ژانگولری!