گفتیم و گفتند و نوشتیم و نوشتند درباره فیلترینگ تا این که سی‌ام اردیبهشت ماه ۱۳۸۵ نشستی درباره آن برگزار شد با حضور مسؤولان دادستانی مرکز، شرکت فناوری اطلاعات و مدیران شرکت‌های اینترنتی و با تلاش نظام صنفی. اطلاعات بیشتر درباره این جلسه را می‌تونید این‌جا، این‌جا و این‌جا بخونین.
اما اخبار حاشیه‌ای که برای این نشست نوشته شده خیلی جذاب و شنیدنیه و البته تفسیر کردنی و آنالیزپذیر هست.
اول از همه این که ناصرعلی سعادت -رئیس کمیته اینترنت سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران- گفته: خوشبختانه همه قبول دارند که امر فیلترینگ در کشور امری لازم بوده و همانند کشورهای دیگر در کشورمان نیز باید وجود داشته باشد؛ ولی در عمل یک سری مشکلات در این زمینه وجود دارد.
حالا مسألهٌ: این همه که آقای سعادت فرمودند امر فیلترینگ رو قبول دارند، یعنی چه؟ شایدم هم یعنی که؟ یعنی همه دولت‌مردان؟ یعنی همه کاربران؟ یعنی همه کارشناسان؟
دیّم این که آقای طوسی نماینده قوه قضائیه و مسؤول دفتر اینترنت دادستانی مرکز فرمودند که:
– [باید به سمتی برویم که] سایت‌ها و وبلاگ‌ها برای انتشار مطالب خود، آن را ابتدا عرضه کنند و مجوز بگیرند.
= حالا که قرار است واقعاً به این سمت برویم، بد نیست یک نگاهی به آیین‌نامه اجرایی قانون مطبوعات، مصوب ۱۳۶۴ و اصلاحات بعدی آن بیندازم و تصور کنیم که قرار است شما برای احداث! یک فروند وبلاگ (به جان خودم واحد شمارش وبلاگ به دلیل اهمیتش فروند است)، از وزارت ارشاد مجوز بگیرید. تصور کن، تصور کن، اگر حتی تصور کردنش سخته…
– بعضی کاربران در سایت‌های دوست‌یابی در فضای مجازی برای خود دوست پیدا می‌کنند، حتا دیده شده که کاربری ۱۲۰ دوست برای خود پیدا کرده است و با ۴۰ تای آنها ارتباط برقرار کرده است!
= آقای طوسی شما خبر ندارد که! حتا دیده شده کاربری بش از ۱۰۰۰ دوست برای خودش پیدا کرده و در عین حال دیده شده که برخی کاربران نه تنها نتوانسته‌اند یک دوست هم برای خودشان پیدا کنند، بلکه با وجود این که ۱۲۰ دشمن برای خود پیدا کرده‌اند، نتوانسته‌اند با هیچ‌کدامشان سلام و علیکی هم داشته باشند!
– نقاط ورودی اینترنت کشور مانند نقاط مرزی کشور است که باید همه ورود و خروج‌ها از آنها کاملاً تحت کنترل باشد. در واقع اینها دروازه‌های مجازی کشور هستند.
= اضافه می‌کنم که دقیقاً به همین علت ما به عنوان مسافر بارها و بارها به حریم کشورهای دیگر سفر کرده و از مرزهاش رد می‌شویم بدون این که کسی کنترلمان کند. پیشنهاد این است که برای تمام کاربران پاسپورت صادر شود و آژانس‌های مسافرتی به این منظور ایجاد شود تا ویزای شینگن و دوبی و کانادا و استرالیا برای هماهنگی خروج از مرز و عدم قاراشمیش صادر کنند.
– اطلاعات کاربران در سایت‌هایی مانند اورکات، مورد استفاده سازمان‌های جاسوسی و اطلاعاتی دنیا قرار می‌گیرد. این از دلایل فیلتر شدن آنها بود.
= آقای طوسی ضمن تأیید اظهارات جناب‌عالی، خاطرنشان می‌کنم که اطلاعات تمامی سایت‌های ایرانی اعم از دولتی و غیردولتی به دلیل میزبانی سِرورهای خارجی، هم می‌تواند مورد استفاده این سازمان‌ها قرار گیرد. کاربران ما در سایت‌های اورکات غیر از علاقمندی‌های خود از قبیل علاقه به فلان کتاب و فلان فیلم و رنگ مو و چشم و مشخصات قد و بالای خودشان چه اطلاعات استراتژیکی را برای سازمان‌های جاسوسی دنیا ثبت می‌کنند؟
– البته چت نیز به همین ترتیب مورد استفاده قرار می‌گیرد، ولی اگر چت را هم فیلتر کنیم، جامعه دچار شوک ناگهانی می‌شود و به همین خاطر فعلاً ما از کنار آن گذشته‌ایم.
= البته چت اصولاً نباید مورد استعمال قرار گیرد. اصولاً گفتمان چیز بدی است چون ممکن است که باعث تفاهم در بسیاری از امور تربیتی و بی‌تربیتی شود و فیلتر کردن آن به دلیل ایجاد شوک و ایضاً کمبود بخش‌های ICU و CCU در بیمارستان‌ها و انواع اقسام مراقبت‌های ویژه صرفه اقتصادی ندارد.
در همین زمینه:
– مجوز برای نوشتن در وبلاگ [+]
– این هنوز از نتایج سحر است! [+]
مثل اینکه همه چیز به نوبت است ..لابد نوبت غنی سازی !!!وبلاگستان فرا رسیده است ..!!!!
هــــــــــاهــــــــــاهــــــــــاهــــــــــا :)))
خدا بهتون صبر بده ان شا لا !!