من و دوست غولم

این هم هارد اکسترنال جدیدم که در حال حاضر غول محسوب می‌شه. مطمئناً پنج سال دیگه با ورود هاردهای جدید تبدیل می‌شه به یه کوتوله سفید.
به هر حال اگه دوست دارین این دوست یک ترابایتی من رو ببینید، یک کلیک بزنین اینجا. دیشب هر کاری کردم که پارتیشن‌بندیش بکنم، نشد. پارتیشن مجیک یه ارور احمقانه می‌داد و بقیه نرم‌افزارها هم هر کدوم یه مرضی داشتن. یکیش با ویندوز ویستا کار نمی‌کرد، یکیش می‌خواست یه کارهای بی‌ناموسی بکنه توی هارد لپ‌تاپم اونم بی‌اجازه و اینا. دیگه این‌که به طور متوسط ۲۵۰ هزار فایل موسیقی با فرمت MP3 و ۲۸۵ هزار تا عکس با فرمت JPG توش جا می‌شن.
یه چیز بامزه توی این هارد اینه که کلی نرم‌افزار به درد بخور توشه (خب چیه؟ نمی‌دونستم این یه رسمه برای هاردهای اکسترنال). بامزه‌تر یه چراغ افقی هست جلوی این هارد که علاوه بر چشمک زدن و نشون دادن حالت‌های مختلف خاموش و روشن و اینا، میزان پر بودن فضا رو هم مثل دماسنج نشون می‌ده.
حالا موندم که این رو چند تا پارتیشن کنم. از طرفی وسوسه بزرگم اینه که حتماً یکیش رو بذارم برای اوبنتو. می‌دونم خیلی ضایع هست که تا حالا سراغ لینوکس نرفتم. بذارین به حساب اشتباه بزرگ زندگی.
آها چون می‌دونم درباره مدل و قیمتش سؤال می‌شه، از الان بگم که هاردم Western Digital هست مدل My Book, Home Edition و یه چیزی حدود سیصد هزار تومن قیمتشه.