نمی‌دونم وقتی هوا ابریه من دلم می‌گیره یا وقتی دلم می‌گیره، هوا رو ابری می‌بینم. مهم اینه که آدم بعضی وقت‌ها فکر می‌کنه که علت دل‌گرفتگیش رو نمی‌دونه اما وقتی با خودش رو راست باشه و اون ته‌ته‌های مخش رو واکاوی کنه، می‌تونه علت واقعیش رو پیدا کنه. مسأله اینه که آدم بعضی وقت‌ها می‌خواد از علت واقعی خیلی چیزها فرار کنه. توانایی آدم برای فرار رو نباید زیاد دست بالا گرفت.
این روزها نوشتن درباره زندگی مثل این می‌مونه که بخوای با یه دو نقطه پرانتز همه چیز رو شرح بدی. اگه پرانتزها رو با هم اشتباه بگیری، حست از این رو به اون رو می‌شه. بعضی وقت‌ها می‌خوای به سادگی از یه دو نقطه ستاره خوشحال بشی، اما بگیر نگیر داره. ستاره‌ها گاهی ضربدر می‌شن.
البته به خاطر هوای معتدل و همیشه بارونی لندن یا همون یونایتد کینگدام بیشر مردم اونجا دارای افسردگی هستن اما ایرانی‌ها همیشه شاد هستن هی کجا!!! چه ایران چه لندن.
با حال و هوای این نوشتت خیلی حال کردم…
به نظرم خیلی چلچراغی بود، با طعم گس خاطرات…
آقا این پاراگراف اولت منا بد جور یاد فیلم “بزرگراه گمشده” از دیوید لینچ انداخت.
(مسأله اینه که آدم بعضی وقت‌ها می‌خواد از علت واقعی خیلی چیزها فرار کنه. توانایی آدم برای فرار رو نباید زیاد دست بالا گرفت.)
اینم لینک فیلم: http://www.imdb.com/title/tt0116922/
نیما: هنوز فیلم رو ندیم. مرسی. می‌رم سراغش ببینم چی به چیه.
زندگی از دیدگاه یک گیک همین می‌شه دیگه!
روزنوشت‌هات؛ همیشه خوشگلن و بااحساس…:…:
:دی
🙁 🙂 :-* :-X ولی این >D:< کار خودشو کرد!
آقا نبینیم دلت گرفته. یه آبگوشت دیگه راه بندازم؟ 🙂
نیما: ما همیشه پایه آبگوشتیم صنم جان.
آره خب پیش میاد. اصولاً وقتی هم که میایم درست کنیم قضیه رو، گند می‌زنیم. اینطور موقع‌ها باید نشست یه گوشه و منتظر موند و دید که آسمون خیال داره چیکار بکنه.
اینجا هوا همیشه ابریه منتها وقتی آدم دلش می‌گیره گیر می‌ده به هوا. این دل‌گرفتگی‌ها میاد و می‌ره.خیلی سخت نگیر.
نیما جان سلام. یه زحمتی برات داشتم. لابد تو هم درباره اوضاع آب و هوای ایران و خشکسالی سال آینده شنیدی؟ و تهدیدهای وزارت نیرو که آب جیره‌بندی باید بشه و طبیعتا برق هم نداریم. می‌خواستم یه زحمتی بهت بدم اگر ممکنه درباره این شارژرهای خورشیدی که بیشتر لوازم الکترونیکی رو شارژ می‌کنن برای ما یه مطلب در بیاری. من شنیدم شارژرهایی هستن که اندازه موبایل کمی بزرگ‌تر که هم به لپ‌تاپ و هم به موبایل و هم به آی پاد و ام پی تری پلیرها متصل می‌شن و اونها رو شارژ می‌کنن و نهایت قیمتشون در حدود ۳۰ یورو هست. میتونی لطف کنی چند نمونه خوب و تو این مایه‌ها برای ما معرفی کنی؟ که بتونیم از طریق دوست و فامیل از خارج تهیه کنیم؟ بی‌نهایت ممنونت می‌شم. در ضمن برنامه‌ت حرف نداره رفیق. موفق باشی و دلت همیشه آفتابی باشه …
با مهر، علی از تهران.
نیما: علی جان. برنامه هفته پیش کلیک درباره شارژرها بود. درباره قیمتشون من شخصا اطلاعی ندارم اما به راحتی میتونی از طریق گوگل کردن هم به مدل‌ها و هم به امکانات و هم به قیمتش دسترسی داشته باشی. اگه مدلی پیدا کردی به من بگو بلکه بتونم کمکی کنم توی خوب یا بد بودنش.
نیما جان. مشکل اینه که نمی‌دونم با چه اسمی دنبالش بگردم؟ مثلا تایپ می‌کنم solar charger اما فهرست‌های عجیب و غریبی میاد. خیلی گشتم ولی نتونستم چیزی پیدا کنم. توی یک سایت ایرانی یک نمونه دیدم ولی متاسفانه هیچ اسم لاتینی ازش ننوشته بود نه مارک نه مدل. خودت چیزی سراغ نداری ؟ این بی‌برقی امسال تابستون پدر ما رو در آورد. امسال که دیگه نور علی نور شده و آب هم نداریم …
آب و هوای دل آدم گاهی نگاه به آب و هوای محیط می‌ندازه ولی خب اصل دل خودته اگه آفتابش بتابه مهم نیست هوا ابری باشه یا آفتابی. امیدوارم آفتاب دلت همیشه بتابه و روی هوای ابری انگلند رو کم کنه. در ضمن ضربدرها رو هم ستاره ببین 😉
دنبال علتش بودم که به این برخوردم:
http://www.hamshahrionline.ir/News/?id=39722
به نظرم مشکل ما اینجاست که زیادی احساساتی هستیم.