پلیس اطلاعات و امنیت عمومی نیروی انتظامی نامه‌ای به رئیس اتحادیه پوشاک و لباس دوخته نوشته و به رعایت این موارد تأکید کرده که لازم می‌بینیم در جهت تنویر افکار عمومی، علت صدور این احکام را به سمع و نظر شهروندان گرامی برسانم.
– ممنوعیت نمایش، عرضه و فروش البسه با مارک‌های غربی و تصاویر مبتذل: آقا مارک غربی با تصاویر مبتذل هیچ منافاتی ندارد لذا طبق این فرموده، فروش هر گونه شلوار لی، لی‌لی، تری‌لی، چارلی و الخ در حکم اشاعه تصاویر مبتذل خواهد بود.
– ممنوعیت به نمایش گذاشتن پاپیون و کروات در معرض دید عموم: این حکم بسیار واضح صادر شده و طبق مفاد آن پاپیون و کراوات را فقط باید در معرض نمایش خواص قرار داد و افراد عامی نباید چشمشان به این دو ابزار لهو و لعب برخورد کند. ورود اون آقاهه که با کروات اومده بود نماز جمعه و دوربین هی روش زوم می‌کرد هم از این به بعد ممنوع است جداً.
– عدم نمایش مانکن‌هایی که برجستگی‌های بدن، سر و صورت بدون حجاب آن مشخص باشد. اعم از سر تنها، یا نیم‌تنه یا تمام قد (مانکن‌ها باید بدون سر یا نیم سر باشند): امروزه واضح و مبرهن است که انسان هر چه بدبختی دارد، به خاطر برجستگی است. کلاً انسان‌های برجسته باید بروند زیر گِل و به همان ترتیب نقاط برجسته انسان‌ها باید برود زیر لباس و به تبعیت از آن برجستگی‌های بدن مانکن‌ها و حتی نقاط ناجوری از سر و صورتشان که برجسته است از قبیل دماغ و دهن و یه گردو باید پوشیده باشد. اگر دلش را ندارید که این نقاط را بپوشانید، سر مانکن‌ها را از گردن جدا کنین یا با یک درجه تخفیف نصف کله‌شان را ببرید.
– عدم استفاده از مانکن‌ها با پوشش‌های غیرمتعارف و خلاف فرهنگ و عرف جامعه اسلامی (پوشاندن البسه به شکل تحریک‌آمیز و یا منقوش به تصاویر مبتذل، آرایش مانکن، نمایش عمومی مدل مو و…): خدای ناکرده بر مانکن نباید پالان خر پوشاند یا مثلاً شلوارش را تا نیم وجب زیر کمر پایین آورد چرا که هر انسانی با دیدن این مانکن‌ها با چنین پوششی عنان از کف می‌دهد و آن‌وقت خر مزبور را بیاور و باقالی بار کن. رنگ پوست مانکن باید مثل آب دهن میت باشد و موهایش هم باید برود زیر روسری و نمایش عمومی نداشته باشد. نمایش خصوصی موی مانکن اشکالی ندارد چون در خفا چیزی برای تحریک موجود نیست. مهم این است که در اماکن عمومی کسی با دیدن کمند موی مانکن‌ها به حالتی نرود که محراب به فریاد بیاید.
– عدم فروش البسه زیر زنانه توسط متصدی مرد: فکرشو بکن!
– واحدهای صنفی ویژه بانوان و یا غرفه‌های مختص آنها در فروشگاه‌های پوشاک دارای تابلوی «ورود آقایان اکیدا ممنوع» باشد: یعنی عمراً کسی بتونه واسه زنش لباس زیر بخره اما برعکسش اشکال نداره. به عبارت دیگه مردها ممکنه با ورود به مغازه زنونه‌فروشی و دیدن اون همه لباس‌های زیر تحریک شن از بس که هیزن اما زن‌ها امکان نداره با دیدن لباس زیر مردونه تحریک شن.
– عدم به نمایش گذاشتن البسه زیر زنانه در معرض دید عموم: جانم؟ کراوات رو نمی‌شه در معرض عموم گذاشت بعد زبونم لال لباس زیر زنونه رو می‌خواین بذارین؟
– استفاده از مانکن‌های ملبوس به لباس‌های زیر زنانه در واحد صنفی که صرفاً البسه زیر زنانه تولید و عرضه می‌نمایند مشروط به اینکه فروشنده مرد نباشد بلامانع است: هورااا خلاصه یه چیزی پیدا شد که بلامانع است. از این تبصره کمال استفاده رو ببرین چون ممکنه همین هم تا سال دیگه ممنوع بشه.
– رعایت شیوه‌نامه نصب نام و علامت تجاری بر روی البسه (BRAND) توسط تولیدکنندگان و عرضه‌کنندگان: این شیوه‌نامه باید خیلی خوندنی باشه. کسی آنلاینش رو سراغ نداره؟ خریدارم.
– وجود فروشنده خانم برای عرضه لباس در واحدهای صنفی پوشاک زنانه که دارای اتاق پرو است الزامی بوده و می‌بایست حتما لباس بانوان از طریق فروشنده زن به آنها تحویل گردد: تحویل لباس بانوان و نصب در محل بدون درد و خونریزی.
سلام من که نمی‌دونم چی بگم؟ حالا بازم خوش به حال تو که لااقل یه طنزی گفتی. ولی ما که اینجاییم داریم خفه می‌شیم.
یه جورایی -: فریاد زیر آب
در سال ۱۹۷۸ چنین چیزهایی در فروشگاه‌های مارکس اسپینسر بود